| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filozofia idei, filozofia nauki | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat |
1980 – filozofia |
| Habilitacja |
1993 – filozofia |
| Profesura |
6 kwietnia 2001 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Wojciech Henryk Sady (ur. 19 czerwca 1952 w Lublinie)[1] – polski filozof nauki, historyk idei, profesor nauk humanistycznych[2].
Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie (1971). Od 1971 do 1977 na Uniwersytecie Warszawskim studiował fizykę, ale pochłonęły go poszukiwania religijne (wielki wpływ wywarło na niego nauczanie Jiddu Krishnamurtiego), a później dociekania filozoficzne (najbliższe mu były obie filozofie Ludwiga Wittgensteina, a także uhistoryczniona filozofia nauki Thomasa Kuhna). Pod koniec studiów związał się z Klubem Otryckim, budującym i prowadzącym w Bieszczadach Chatę Socjologa[3]. Po studiach przez trzy lata pracował w szkołach średnich w Poznaniu. W 1980 obronił napisaną pod kierunkiem Jana Sucha pracę doktorską Kontekst odkrycia naukowego, jej główne idee zawarł w dwóch artykułach ogłoszonych w „Studiach Filozoficznych”. W latach 1980–1982 wykładał filozofię w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie, po czym został pracownikiem technicznym w Instytucie Filozofii UAM.
Wraz z kolegami z Kolegium Otryckiego od 1982 do 1990 r. redagował filozoficzno-socjologiczny dwumiesięcznik „Colloquia Communia”. Przez cztery lata nauczał filozofii w Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, a następnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od marca 1991 do czerwca 1992 pracował na Wydziale Chemii University of Alabama. Wkrótce odbył na Wydziale Nauk Społecznych UAM kolokwium habilitacyjne, którego podstawę stanowiła rozprawa Racjonalna rekonstrukcja odkryć naukowych. W latach 1993–2004 nauczał filozofii w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, zaś na pierwszym etacie od 1995 do 2004 pracował w nowo powołanym Instytucie Filozofii Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze, przekształconej w 2001 po fuzji z Politechniką Zielonogórską, w Uniwersytet Zielonogórski. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 2004–2011 wykładał w Instytucie Filozofii UMCS. Od 2011 do 2021 był profesorem zwyczajnym w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie[1]. Od października 2021 pracuje w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego.
Przetłumaczył m.in. książki Bertranda Russella, Ludwiga Wittgensteina, Imre Lakatosa, Michaela Dummetta i Jiddu Krishnamurtiego.
Jest autorem serii książek o wspólnym tytule Dzieje religii, filozofii i nauki[4]. W latach 2012-2014 kierował pracami nad Polskim Indeksem Filozoficznym[5]. Zainspirowany teorią kolektywów myślowych i stylów myślowych Luwika Flecka stara się ją propagować i stosuje we własnych badaniach nad historią nauki i religii.
Prowadzi witrynę internetową dzieje.us.edu.pl, a od 2021 roku na swoim kanale na youtube @wojciechsady480 zamieszcza cykle wykładów o historii nauk przyrodniczych, naukowym obrazie świata i historii religii objawionych.
W 2014 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[6].
Syn Marianny (1930–2005) i Henryka (1927–2014). Ojciec Lecha (ur. 1984) oraz Rebeki (ur. 2005).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
