| Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1960 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
redaktor naczelny tygodnika „Newsweek Polska” (2009–2012) |
| Rodzice | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Wojciech Szczęsny Maziarski (ur. 24 stycznia 1960 w Chorzowie) – polski dziennikarz i pisarz, działacz opozycji w okresie PRL.
Jest prawnukiem profesora Stanisława Maziarskiego, wnukiem malarki Marii Bujakowej oraz synem Jacka Maziarskiego, polityka i dziennikarza.
Studiował hungarystykę w Budapeszcie, skąd został deportowany w lipcu 1981 za utrzymywanie kontaktów z węgierską opozycją demokratyczną i udział w organizowaniu przez nią kolonii letnich dla dzieci z Polski[1]. Studia hungarystyczne ukończył na w 1988 Uniwersytecie Warszawskim[2].
W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. Zajmował się wydawaniem i publikowaniem w wydawnictwach drugiego obiegu (m.in. w „Obozie”). W 1988 założył Serwis Informacyjny „Solidarności”, a następnie także Wschodnioeuropejską Agencję Informacyjną[3]. Działał również w ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka[4].
Od 1990 do 1991 był korespondentem polskiej sekcji BBC, następnie do 2001 pracował w „Gazecie Wyborczej”, gdzie specjalizował się w reportażu społecznym i problematyce krajów sąsiednich[3]. Był również dziennikarzem „Przekroju”. Od 2001 do 2012 związany z tygodnikiem „Newsweek Polska”, gdzie najpierw był szefem działu społecznego, a później działu publicystyki. Od 2007 zajmował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego, a następnie od 2009 do 2012 redaktora naczelnego (początkowo jako pełniący obowiązki[5])[6]. Został ponownie publicystą „Gazety Wyborczej” i prowadzącym program „Kalkulator polityczny” w Polsat News.
Jest autorem książki Jak feniks z butelki. Rozmowy z alkoholikami (Świat Książki, Warszawa 2000)[7], sam publicznie ujawnił, że jest niepijącym alkoholikiem[8]. Napisał ponadto powieść Selekcja (Magam, Warszawa 2015)[9]. Opublikował także nawiązującą do Opowiadań o Leninie Michaiła Zoszczenki książkę Czytanki o dobrej zmianie. Lektury z ćwiczeniami dla mord zdradzieckich i kanalii (Magam, Warszawa 2017, ISBN 978-83-943272-1-7)[10]. W 2022 opublikował nowy przekład powieści Ferenca Molnára A Pál utcai fiúk, który zatytułował Chłopaki z ulicy Pawła (powieść wydawano wcześniej w Polsce pt. Chłopcy z Placu Broni)[11].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[12].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
