Wysokie pnącze (pokrywa podpory nawet do 20 m wysokości) samoczepne o młodych pędach zaczerwienionych. Z węzłów wyrastają wąsy czepne z 5 do 8 rozgałęzieniami zakończonymi przylgami.
Pięciolistkowe, zielone, od spodu szarozielone, jesienią zabarwiają się na czerwono. Poszczególne listki osiągają do 10 cm długości, są ząbkowane na brzegu i zwykle nagie.
Winobluszcz pięciolistkowy jest najczęściej uprawianym gatunkiem winobluszczu. Jego zaletą jest duża mrozoodporność oraz odporność na zanieczyszczenia powietrza, przez co świetnie sprawdza się w miastach. Radzi sobie zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i zacienionych, a jego wymagania glebowe też nie są wygórowane. Intensywnie zielone liście jesienią przebarwiają się na czerwono, stanowiąc wspaniałą dekorację podpór lub ścian, po których wspinają się rośliny. Do odmian uprawnych należy m.in. ‘Star Showers’ o białopstrych liściach. Jej wzrost jest znacznie ograniczony, może wspinać się jedynie na wysokość 3–6 m. Wymaga też mniej nasłonecznionych stanowisk[potrzebny przypis]. Zbiór owoców jest pracochłonny ze względu na drobne rozmiary[7].
Wyciągi z kory, pędów i ziela (niezdrewniałych części) uznawane są za cenny surowiec leczniczy o działaniu przeciwzapalnym, ściągającym, antyseptycznym, żółciopędnym, przeciwkrwotocznym (hemostatycznym), hipotensyjnym (obniżającym ciśnienie krwi) i immunostymulującym[7].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abParthenocissus quinquefolia. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-02-01]. (ang.).
↑Parthenocissus quinquefolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species(ang.).
↑Parthenocissus quinquefolia (L.) Planch.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
↑ abcWłodzimierz Seneta: Dendrologia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe PWN, 1991, s. 198. ISBN 83-01-07011-0.
↑ abcHenryk Różański: Liść winogronowy – Folium Vitis viniferae (winorośli) raz jeszcze. Trochę o winobluszczu–Parthenocissus = Ampelopsis.. [dostęp 2017-09-23].
↑ abPikantna konfitura z dzikiego wina. [w:] Lista produktów tradycyjnych (woj. łódzkie) [on-line]. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. [dostęp 2017-09-23].
