 Rosalba Carriera, Portret Wilhelminy Amalii Brunszwickiej z 1730 roku | |
| |
| Cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Królowa Węgier | |
| Okres | |
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Królowa Czech | |
| Okres | |
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Maria Józefa |
| Odznaczenia | |
| |
Wilhelmina Amalia von Braunschweig-Lüneburg (ur. 21 kwietnia 1673 w Hanowerze, zm. 10 kwietnia 1742 w Wiedniu) – cesarzowa rzymsko-niemiecka, królowa Czech i Węgier, córka księcia brunszwickiego na Lüneburgu Jana Fryderyka Welfa i Benedykty Wittelsbach, córki Edwarda Wittelsbacha, księcia Palatynatu-Simmern.
24 lutego 1699 r. poślubiła króla Węgier Józefa I Habsburga (26 lipca 1678 – 17 kwietnia 1711), syna cesarza Leopolda I i Eleonory Magdaleny von Pfalz-Neuburg, córki elektora palatyna Renu Filipa Wilhelma. Józef i Wilhelmina mieli razem syna i dwie córki:
Małżeństwo Józefa i Wilhelminy nie należało do udanych. Po narodzinach drugiej córki Józef odsunął się od żony i utrzymywał liczne kochanki.
Józef został po śmierci ojca w 1705 r. cesarzem i królem Czech. Zmarł w 1711 r. i tron odziedziczył po nim jego brat, Karol. Wilhelmina pozostała na dworze wiedeńskim. W 1717 r. ufundowała klasztor salezjanów. Zmarła w 1742 r. i została pochowana w tymże klasztorze. Jej serce złożono u stóp sarkofagu jej męża w krypcie kościoła kapucynów.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
