Ten artykuł od 2018-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Po śmierci ojca w 935 r. odziedziczył tytuł hrabiego Poitiers. Kontrolował również Księstwo Akwitanii i używał tytułu książęcego, ale królewska kancelaria nie chciała mu go potwierdzić, gdyż w 932 r. królRudolf I Burgundzki nadał księstwo hrabiemu Tuluzy Rajmundowi Ponsowi. Potwierdzenie tytułu księcia Akwitanii dla siebie i swoich potomków Wilhelm uzyskał dopiero niedługo przed swoją śmiercią.
Oprócz Akwitanii decyzją króla Rudolfa Rajmundowi Ponsowi przypadło również hrabstwo Owernii, które udało mu się opanować. Rozpoczęła się kilkuletnia wojna o Owernię. Wilhelm opanował ją dopiero po śmierci Rajmunda w 950 r.
Cały czas nierozwiązana pozostała kwestia Akwitanii. Król Rudolf zmarł w 936 r. i Wilhelmowi udało się dojść do porozumienia z królem Ludwikiem IV i największym panem w królestwie Hugonem Wielkim, hrabią Paryża. Wilhelm oddał nawet Hugonowi część swoich ziem. Wkrótce jednak relacje Wilhelma z Hugonem popsuły się. W 950 r. Ludwik IV nadał Hugonowi ziemie w Burgundii i Akwitanii. Przy pomocy królewskiej Hugo podjął próbę podboju Akwitanii, ale jego najazd został odparty przez Wilhelma. Ludwik IV zmarł w 954 r., a jego następca, Lotar, obawiał się potęgi Wilhelma i wsparł Hugona w jego wyprawie w 955 r. Sprzymierzeni bezskutecznie oblegali Poitiers (sierpień), jednak udało im się zmusić Wilhelma do bitwy i pokonać go.
Hugo Wielki zmarł w 956 r. Jego syn, Hugo Kapet, został mianowany księciem Akwitanii jednak nie podjął żadnych kroków w celu wywalczenia sobie władzy nad Akwitanią. Wilhelm wkrótce doszedł do porozumienia z Lotarem, który potwierdził jego tytuł książęcy.
Wilhelm ufundował opactwo Saint-Hilaire-le-Grand oraz wybudował bibliotekę w swoim pałacu w Poitiers.
W 935 r. poślubił Adelę, zwaną również Gerloc (ok. 917 - po 969), córkę Rolfa, księcia Normandii, i Poppy z Bayeux, córki Berengara II z Neustrii. Wilhelm i Adela mieli razem syna i córkę:
