| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego | |
| Okres sprawowania |
1988–1991 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
25 czerwca 1950 |
Wilhelm Gaj-Piotrowski (ur. 3 czerwca 1924 w Charzewicach, zm. 16 grudnia 2017[1]) – polski ksiądz katolicki, doktor habilitowany, historyk, etnograf i regionalista, twórca pojęcia „regionu dolnosańskiego”, kolekcjoner. Fundator i założyciel Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli oraz donator Muzeum Jana Pawła II w Stalowej Woli. Autor artykułów i książek poświęconych przede wszystkim Rozwadowowi i okolicom położonym w „regionie dolnosańskim”, a także z zakresu numizmatyki, medalierstwa, historii sztuki.
Urodził się w 1924 w Chrzewicach (dziś dzielnica Stalowej Woli). Uczęszczał do szkoły powszechnej w Rozwadowie, później był uczniem Seminarium Serafickiego oo. Kapucynów w Rozwadowie.
Po wybuchu II wojny światowej ukrywał się przed wywózką na roboty do Niemiec w klasztorze w Sędziszowie Małopolskim, gdzie wstąpił do zakonu. Uczestnik tajnych kompletów podczas II wojny światowej. Maturę złożył eksternistycznie w IV Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie w 1945 roku.
Studia odbywał na Wydziale Teologicznym UJ w latach 1948–1950. 25 czerwca 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie w Katowicach z rąk bp. Stanisława Adamskiego. W latach 1950–1964 pracował jako duszpasterz i katecheta w diecezji wrocławskiej. W 1966 ukończył pedagogikę na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1971 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie za dysertację Parafia rozwadowska na tle przemian społeczno-gospodarczych w latach 1740–1944, którą pisał pod kierunkiem prof. Hieronima E. Wyczawskiego. W 1985 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego oraz książki Kultura materialna ludu okolic Rozwadowa w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN w Warszawie.
W latach 1988–1991 docent wykładowca Katedry Etnografii Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1991 był na emeryturze, osiadł w Stalowej Woli i poświęcił się studiom i pisarstwu regionalnemu.
Należał do Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego w Warszawie, Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego we Wrocławiu.
Pochowany na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.