| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 grudnia 1834 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1917 |
| Dziedzina sztuki | |
Wilhelm August Stryowski (Striowski, Strijowski, Striyowski, Stryjowski, Stryjewski) (ur. 23 grudnia 1834 w Gdańsku, zm. 3 lutego 1917 w Essen) – gdański artysta malarz, muzealnik i pedagog.
Był synem rzeźnika Ludwiga Augusta i Julianny Wilhelminy z domu Franz. Malowanie rozpoczął pod kierunkiem wuja Karola Dawida Franza, portrecisty. Był uczniem Johanna Carla Schultza w gdańskiej Kunst und Handwerksschule. Dzięki stypendium studiował w latach 1852-1856 na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, pod kierunkiem Wilhelma von Schadowa. Po ukończeniu studiów i zwyczajowej podróży po zachodniej Europie wrócił do Gdańska, gdzie szybko zdobył uznanie. Specjalizował się w obrazach rodzajowych, a szczególnym zainteresowaniem darzył flisaków i Żydów. W poszukiwaniu tematów jeździł do Małopolski, gdzie nawiązał kontakty z polskimi malarzami. Uczestniczył również w wystawach w Krakowie. W 1872 był współzałożycielem Muzeum Miejskiego w pofranciszkańskim klasztorze (obecnie: Muzeum Narodowe w Gdańsku). W 1880 został kustoszem gdańskiego muzeum. W latach 1873-1912 był wykładowcą w gdańskiej Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych i Rzemiosł Artystycznych. W 1893 uzyskał nominację na profesora[1].
Przez większą część życia mieszkał na gdańskim Zaroślaku. Od 1878 był żonaty z Clarą Baedeker. Częściowo sparaliżowany, w 1913 wyjechał z żoną do córki do Essen, gdzie w 1917 zmarł. Zgodnie z ostatnią wolą został pochowany na gdańskim (miejscowym) cmentarzu Salvator[1]. Jest patronem ulicy na gdańskich Stogach (ul. Wilhelma Stryjewskiego).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
