Pełne imię i nazwisko |
Wiktor Mychajłowycz Kuznecow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Wiktor Mychajłowycz Kuznecow, ukr. Віктор Михайлович Кузнецов, ros. Виктор Михайлович Кузнецов, Wiktor Michajłowicz Kuzniecow (ur. 8 stycznia 1961, w Dnieprodzierżyńsku, w obwodzie dniepropetrowskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika lub obrońcy, trener piłkarski.
Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Dnieprodzierżyńsku, a od 14 lat Dnipro-75 Dniepropetrowsk. W 1978 rozpoczął karierę piłkarską w podstawowym składzie Dnipra Dniepropetrowsk. W 1980 został powołany do służby wojskowej w Kijowie, gdzie przez dwa pełne lata bronił barw SKA Kijów. Po zakończeniu służby powrócił do Dnipra, ale w związku ze słabą formą sportową został oddelegowany do farm klubu Kołos Nikopol. W 1983 wrócił do Dnipra i z pierwszych meczów został podstawowym piłkarzem klubu. W tymże roku zdobył mistrzostwo ZSRR[1]. Po zakończeniu sezonu 1986 razem z trenerem Wołodymyrem Jemcem przeszedł do Nistru Kiszyniów. W 1989 został zaproszony do beniaminka Wyższej Ligi ZSRR Lokomotiwu Moskwa, ale rozegrał tylko 4 gry i w 1990 powrócił do Kołosu Nikopol, a potem występował w zespole amatorskim Tawrija Nowotrojićke. Jesienią 1993 reprezentował barwy Torpeda Zaporoże w Wyższej Lidze Ukrainy. Podczas przerwy zimowej sezonu 1994/95 wyjechał do Mołdawii, gdzie został piłkarzem Constructorulu Kiszyniów, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1996[2].
W 1983 rozegrał dwa mecze w olimpijskiej reprezentacji ZSRR.
Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął karierę szkoleniowca. Najpierw w sezonie 1996/1997 pomagał trenować Constructorul Kiszyniów. Latem 2000 został mianowany na stanowisko głównego trenera Stali Dnieprodzierżyńsk, którym kierował do czerwca 2002[3]. Potem szkolił dzieci w Szkole Piłkarskiej Inter Dniepropetrowsk[4]. Od kwietnia 2010 do czerwca 2012 prowadził drugą drużynę Dnipro-2 Dniepropetrowsk, a potem drużynę U-19. Od 2013 powrócił do pracy w Szkole Piłkarskiej Inter Dniepropetrowsk jako asystent.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.