| |
| książę kierniowski | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data śmierci |
28 czerwca 1392 |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Jadwiga |
_with_Vytis_(Waykimas),_1388.jpg)
Wigunt Aleksander (zm. 28 czerwca 1392) − książę kierniowski[1].
Był jednym z ośmiu synów wielkiego księcia litewskiego Olgierda i Julianny twerskiej. W 1385 poparł swego brata Jagiełłę w zawarciu unii w Krewie. Rok później ochrzcił się w obrządku łacińskim, przyjmując imię Aleksander, i ożenił w 1390 z księżniczką Jadwigą, córką Władysława Opolczyka[1]. Wigunt wsparł Jagiełłę podczas konfliktu zbrojnego z Krzyżakami w 1388. Udzielił też wsparcia królowi polskiemu przeciwko Witoldowi w czasie litewskiej wojny domowej w latach 1389–1392[1]. Spodziewano się, że zastąpi niepopularnego Skirgiełłę na stolcu wielkich książąt litewskich. Jagiełło uczynił go panem Kujaw. Gdy nagle zmarł, uważano, iż mógł być otruty przez Witolda lub Skirgiełłę[2]. Został pochowany w katedrze w Wilnie, obok swojego brata Korygiełły[3].
Nie należy mylić Wigunta z jego przyrodnim bratem Andrzejem Olgierdowicem. Błąd ten wkradł się do historiografii dzięki Rocznikom Jana Długosza[4].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.