Wasilij Sokołowski
Василий Данилович Соколовский
Ilustracja
marszałek Związku Radzieckiego marszałek Związku Radzieckiego
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1897
Koźliki, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

10 maja 1968
Moskwa, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1918–1968

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Stanowiska

wojskowe:

państwowe:

  • zastępca ministra obrony ZSRR
Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Order Czerwonego Sztandaru (Mongolia - baretka do 1961 roku) Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari Order Krzyża Grunwaldu II klasy Medal za Warszawę 1939–1945 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Order Lwa Białego I Klasy (CSRS) Medal Pamiątkowy Orderu Słowackiego Powstania Narodowego Złota Gwiazda Partyzancka (Jugosławia) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Legionista Legii Zasługi (USA) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

Wasilij Daniłowicz Sokołowski (ros. Василий Данилович Соколовский; ur. 9 lipca?/21 lipca 1897 w Koźlikach, zm. 10 maja 1968 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, marszałek Związku Radzieckiego (1946), dowódca Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, szef Sztabu Generalnego Armii Radzieckiej, I zastępca ministra obrony ZSRR, Bohater Związku Radzieckiego (1945), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2., 3., 4., 5., 6. i 7. kadencji.

Życiorys

Urodził się 21 lipca 1897 r. we wsi Koźliki koło Białegostoku, w białoruskiej rodzinie chłopskiej. W 1918 r. wstąpił do Armii Czerwonej, motywowany chęcią walki o wolność ludu[1]. Uczestniczył w rosyjskiej wojnie domowej walcząc na frontach Północnym i Wschodnim w Azji jako dowódca kompanii, pułku, brygady, szef sztabu dywizji. W 1919 roku dowodził pułkiem a w 1920 brygadą[1]. W 1921 r. ukończył Akademię Wojskową Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej.

Od 1921 r. w Azji Środkowej – pomocnik szefa zarządu operacyjnego sztabu Frontu Turkiestańskiego, szef sztabu i dowódca dywizji, dowódca Grupy Wojsk Fergańskich i Samarkandzkich obwodów. Po wojnie domowej szef sztabu dywizji strzeleckiej, 5 i 9 Korpusu Armijnego (1922–1930), dowódca dywizji (1930–1934), zastępca szefa sztabu Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego i szef sztabu Uralskiego i Moskiewskiego Okręgu Wojskowego (1935–1941).

W 1931 wstąpił do RKP(b). Od lutego 1941 zastępca szefa Sztabu Generalnego. W czasie II wojny światowej 1941–1945 szef sztabu Frontu Zachodniego (lipiec 1941 – styczeń 1942 i maj 1942 – luty 1943), szef sztabu Kierunku Zachodniego (1942), dowódca Frontu Zachodniego (1943–1944), szef sztabu 1 Frontu Ukraińskiego (styczeń 1944 – kwiecień 1945), I zastępca dowódcy 1 Frontu Białoruskiego (kwiecień – maj 1945).

Po wojnie zastępca, a następnie od marca 1946 dowódca Grupy Okupacyjnych Wojsk Radzieckich w Niemczech i kierujący radziecką administracją wojskową w Niemczech, jednocześnie członek Rady Kontroli ZSRR ds. kierowania Niemcami (marzec 1946 – marzec 1949). Od marca 1949 I zastępca ministra obrony ZSRR. Od czerwca 1952 szef Sztabu Generalnego Armii Radzieckiej – I zastępca ministra obrony ZSRR. W latach 1960–1968 generalny inspektor w Grupie Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2. do 7. kadencji.

Jest autorem lub koedytorem wielu publikacji wojskowych, m.in. „Strategia wojenna” (1962), „Rozgromienie wojsk niemiecko-faszystowskich pod Moskwą” (1964) i innych.

Zmarł 10 maja 1968 i został pochowany pod murem kremlowskim na placu Czerwonym w Moskwie.

Awanse

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. a b Świder 2021 ↓, s. 301.
  2. Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005, s. 176.

Bibliografia

  • Bolesław Potyrała, Hieronim Szczegóła, Czerwoni marszałkowie. Elita Armii Radzieckiej 1935–1991, Zielona Góra: Wyd. WSP im. Tadeusza Kotarbińskiego, 1997, ISBN 83-86832-23-1, OCLC 835148265.
  • Bolesław Potyrała, Władysław Szlufik, Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940–1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923.
  • Mariusz Świder, Jak budowaliśmy Rosję. Polskie korzenie imperium, Warszawa: FRONDA, 2021, ISBN 978-83-8079-605-8.
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, t. III, s. 172, Wyd. MON, Warszawa 1971
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • (ros.) W. Jegorszyn – Feldmarszałkowie i marszałkowie, Moskwa 2000
  • (ros.) K. Zalesskij – Imperium Stalina. Biograficzny słownik encyklopedyczny, Moskwa 2000
  • (ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, t. IX, Moskwa
  • (ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 24, ss. 136–137, Moskwa 1969–1978
  • (ros.) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
  • Василий Данилович Соколовский – Герои страны (ros.)
  • Василий Данилович Соколовский – Проект ХРОНОС (ros.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się