| |
| |
| Data założenia |
1809, 1950 |
|---|---|
| Typ | |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Żwirki i Wigury 61 |
| Liczba studentów |
10 065[1] (2022) |
| Rektor | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°12′21″N 20°59′07″E/52,205833 20,985278
| |
| Strona internetowa | |
Warszawski Uniwersytet Medyczny (WUM) – uniwersytet medyczny, jedna z największych polskich publicznych uczelni medycznych; prowadzi kształcenie na 16 kierunkach w języku polskim, 3 w języku angielskim oraz studia doktoranckie, studia podyplomowe, studia SGH-WUM MBA w Ochronie Zdrowia i kształcenie ustawiczne (kursy dokształcające i specjalizacyjne). Uczelnia kształci obecnie ponad 10 tys. studentów[2], w tym prawie 800 obcokrajowców, 270 doktorantów oraz 399 słuchaczy studiów podyplomowych. Kadra dydaktyczno-naukowa liczy 1,8 tys. pracowników, w tym 186 profesorów tytularnych[3].
Warszawski Uniwersytet Medyczny jest nowoczesnym ośrodkiem akademickim z ponad dwustuletnią historią.
Kadrę akademicką stanowią wykwalifikowani specjaliści, którzy dbają o życie i zdrowie pacjentów stosując innowacyjne – na skalę krajową i światową – metody leczenia. Bazę naukowo-dydaktyczną WUM stanowią największe warszawskie szpitale.
Warszawski Uniwersytet Medyczny jest prężnym ośrodkiem naukowym specjalizującym się zarówno w badaniach klinicznych, jak i medycynie teoretycznej.
W 24. edycji Rankingu Szkół Wyższych „Perspektywy” WUM zajął siódme miejsce wśród polskich uczelni akademickich. Jest tym samym najwyżej ocenioną uczelnią medyczną. Jest też ponownie drugą uczelnią akademicką z najwyższym wskaźnikiem odzwierciedlającym pozycję absolwentów na rynku pracy. W międzynarodowym rankingu ARWU opublikowanym w 2023 roku WUM jest jedną z dwóch uwzględnionych polskich uczelni o profilu medycznym. W rankingu Center for World University Rankings 2023 kolejny rok z rzędu WUM jest liderem pośród polskich uczelni medycznych, a w ogólnej światowej klasyfikacji znajduje się wśród 4,4% najlepszych uczelni świata.
Początki nauczania medycyny w Warszawie sięgają roku 1809, kiedy z inicjatywy Stanisława Staszica - przedstawiciela Izby Edukacyjnej oraz pięciu warszawskich lekarzy Augusta Wolffa, Hiacynta Dziarkowskiego, Józefa Czekierskiego, Franciszka Brandta i asesora farmacji Józefa Jana Celińskiego powołano Wydział Akademicko-Lekarski.
W 1816 roku Wydział Akademicko-Lekarski wszedł w struktury utworzonego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, który posiadał pięć wydziałów: teologii, prawa i administracji, medycyny, filozofii, nauk i sztuk pięknych (każda z pięciu gwiazd w godle uniwersytetu symbolizowała jeden z jego pięciu wydziałów). Uniwersytet działał do października 1831, kiedy po upadku powstania listopadowego (1830–1831) w Królestwie Polskim zlikwidowano wszystkie szkoły wyższe. Akademickie nauczanie medycyny w Warszawie zostało przerwane na 26 lat, a o rozwój naukowy i zawodowy środowiska lekarskiego dbały w tym czasie Towarzystwo Lekarskie Warszawskie i Rada Lekarska Królestwa Polskiego.
Wybuchy kolejnych epidemii i brak odpowiedniej liczby lekarzy wymusiły na zaborcy podjęcie decyzji o powołaniu uczelni medycznej. Najpierw w 1857 utworzono Akademię Medyko-Chirurgiczną, kontynuującą tradycje Wydziału Lekarskiego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1862 roku Akademia Medyko-Chirurgiczna została włączona jako Wydział Lekarski do Szkoły Głównej Warszawskiej.
Wzmożona rusyfikacja uczelni po upadku powstania styczniowego (1863–1864) przerwała jej działalność. W 1869 roku powstał Cesarski Uniwersytet Warszawski, w którym językiem wykładowym był język rosyjski. Miejsce polskich wykładowców zajęli rosyjscy. Uczelnia była bojkotowana przez patriotyczną polską młodzież, która na studia medyczne wybierała szkoły zagraniczne.
Odrodzenie warszawskiego kształcenia medycznego stało się możliwe dopiero w początkach I wojny światowej, gdy w 1915 do Warszawy wkroczyli Niemcy. Rosjanie ewakuowali władze, pracowników i dobytek Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego do Rostowa nad Donem.
15 listopada 1915 roku otwarto polskojęzyczny Uniwersytet Warszawski z Wydziałem Lekarskim, który w fazie organizacyjnej działał przy Oddziale Przygotowawczo-Lekarskim. Jego organizatorem został pediatra i społecznik dr Józef Polikarp Brudziński, pierwszy rektor odrodzonego Uniwersytetu. Dziekanem Wydziału Lekarskiego został prof. Leon Kryński. Kadrę stanowili profesorowie praktykujący od lat w Warszawie oraz osoby, które przenosiły się z innych ośrodków akademickich, najczęściej z Krakowa i Lwowa. Niektórzy z nich porzucali dotychczasową karierę akademicką i znaczne osiągnięcia, by budować od podstaw warszawską uczelnię. Wśród nich był wybitny polski internista - prof. Antoni Gluziński, przed I wojną światową rektor i dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu we Lwowie.
Odrodzony Uniwersytet powołał w swojej strukturze osobny wydział dla kształcenia farmaceutów. Najpierw w 1915 utworzono kursy farmaceutyczne, które od roku akademickiego 1917/1918 przemianowano na Studium Farmaceutyczne. W 1920 Studium to przekształcono w Oddział Farmaceutyczny przy Wydziale Lekarskim. Następnie rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 29 stycznia 1926 Oddział przekształcił się w Wydział Farmaceutyczny, pierwszy w Polsce samodzielny ośrodek akademicki kształcenia farmaceutów. Jego dziekanem został prof. Władysław Mazurkiewicz.
W 1920 powołano w Warszawie Państwowy Instytut Dentystyczny kształcący dentystów na poziomie wyższym. Instytut był uczelnią jednowydziałową, z czterema katedrami: Dentystyki Zachowawczej, Chirurgii Stomatologicznej, Techniki Dentystycznej i Ortodoncji. Kadra naukowa wydziału uzupełniała obsadę nauczycieli akademickich instytutu i była gwarancją wysokiego poziomu nauczania. W 1933 przemianowano tę uczelnię na Akademię Stomatologiczną. Działała ona do 1949, kiedy została włączona jako Oddział Stomatologiczny do Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w ramach tego Wydziału przeszła całkowicie do Akademii Lekarskiej, która w 1950 roku zmieniła nazwę na Akademię Medyczną.
W latach II wojny światowej działał tajny Wydział Lekarski, realizujący część programu w ramach „Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego” dr. Jana Zaorskiego (niem. Private Fachschule für Sanitares Hilfspersonal Dr. Jan Zaorski)[4]. Zajęcia prowadzono w budynkach uniwersyteckich (ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, gmach chemii fizjologicznej i zakładu fizjologii) oraz w warszawskich szpitalach[5][6].
Studenci i lekarze nieśli pomoc rannym i brali udział w walkach podczas powstania warszawskiego. Warszawska medycyna w latach wojny poniosła ogromne straty – z 23 profesorów ocalało tylko jedenastu, poległa także wielka liczba lekarzy, pielęgniarek i studentów.
1 stycznia 1950 roku, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 października 1949 roku w sprawie utworzenia Akademii Lekarskich w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Łodzi i Wrocławiu, z dotychczasowego Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Stomatologicznym i Wydziału Farmaceutycznego UW utworzono Akademię Lekarską. 3 marca 1950 roku Akademia Lekarska zmieniła nazwę na Akademię Medyczną. Wydział Lekarski na Uniwersytecie Warszawskim przestał istnieć, a jego dotychczasowa kadra, na czele z prof. Franciszkiem Czubalskim (ówczesnym rektorem UW), który został rektorem AM, przeszła do struktur Akademii Medycznej. Akademia Medyczna przejęła również cały majątek Wydziału Lekarskiego UW w postaci budynków, zakładów i klinik z wyposażeniem. Akademia Medyczna stała się samodzielną jednostką akademickiego nauczania medycyny w Warszawie, kontynuatorką i spadkobierczynią tradycji akademickich Wydziału Lekarskiego od 1809 roku.
22 marca 2008 Akademia Medyczna stała się Warszawskim Uniwersytetem Medycznym na mocy ustawy z dnia 23 stycznia 2008 r. Zmiana nazwy była potwierdzeniem stanu faktycznego – rzeczywistej pozycji i rangi uczelni. Rok 2009 był dla uczelni wyjątkowy, gdyż właśnie wtedy WUM obchodził jubileusz 200-lecia nauczania medycyny w Warszawie.
Od kilku lat Uczelnia konsekwentnie stawia na rozwój własnej bazy kliniczno-dydaktycznej. Sztandarowe obiekty, które powstały w minionych latach to: Centrum Biblioteczno-Informacyjne (2012), Centrum Badań Przedklinicznych (2014), Szpital Pediatryczny (2015), Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne (2015) oraz Uniwersyteckie Centrum Stomatologii (2019). 25 września 2019 r. na terenie Kampusu Banacha wbito symboliczną łopatę pod budowę Domu Ronalda McDonalda, zaś 2 grudnia 2019 r. odbyło się wmurowanie kamienia węgielnego Centrum Symulacji Medycznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, w którym, w symulowanych warunkach klinicznych, prowadzone będzie nauczanie umiejętności w zakresie przedmiotów klinicznych zabiegowych i niezabiegowych, jak również nauczanie praktyczne.
Władze rektorskie w kadencji 2020-2024
Rektor uczelni: prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gaciong
Prorektorzy:
Władze dziekańskie w kadencji 2020-2024
Wydziały prowadzą badania naukowe oraz działalność dydaktyczną w naukach: medycznych, farmaceutycznych oraz o zdrowiu.
Wydziały Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego:
Ponadto działalność dydaktyczną prowadzi Centrum Kształcenia Podyplomowego odpowiedzialne za nauczanie dyplomowanych lekarzy, farmaceutów i magistrów-specjalistów w różnych dziedzinach związanych z medycyną.
Wydział Lekarski prowadzi kształcenie na kierunku lekarskim w języku polskim i angielskim
Wydział Lekarsko-Stomatologiczny prowadzi kształcenie na kierunkach:
Wydział Farmaceutyczny prowadzi kształcenie na kierunkach:
Wydział Nauk o Zdrowiu prowadzi kształcenie na kierunkach:
Szpitale kliniczne, w których WUM prowadzi działalność dydaktyczną oraz badania naukowe to:
Uczelnia korzysta także ze szpitali zlokalizowanych w Warszawie i okolicach, w których znajdują się katedry, kliniki i zakłady.
Zakres pracy naukowej Uczelni dotyczy patogenezy, diagnostyki, terapii, profilaktyki i optymalizacji postępowania terapeutycznego uwzględniającego działania prewencyjne, skuteczność i koszty leczenia we wszystkich obszarach medycyny. W ramach tych działań prowadzone są eksperymentalne badania przedkliniczne i badania kliniczne w zakresie wszystkich kierunków współczesnej medycyny, a zwłaszcza chorób cywilizacyjnych, których leczenie stanowi nie tylko istotny problem kliniczny, ale i ekonomiczny.
Warszawski Uniwersytet Medyczny prowadzi bliską wymianę naukową z instytucjami z całej Europy, w szczególności z Niemiec, Francji, Szwecji, Holandii, Austrii i Wielkiej Brytanii. Obecnie rozwijana jest współpraca z kolejnymi uniwersytetami i organizacjami z Europy, USA, a także z krajów azjatyckich – Chin, Indii i Japonii.
Warszawski Uniwersytet Medyczny kształci młodych ludzi w oparciu o nowoczesne programy nauczania i obowiązujące standardy europejskie, dlatego współpraca międzynarodowa jest jednym z kluczowych elementów wdrażanej strategii edukacyjnej.
Warszawski Uniwersytet Medyczny jest członkiem organizacji międzynarodowych: UNESCO, Europejskiego Stowarzyszenia Uniwersytetów (EUA), Association for Medical Education in Europe (AMEE), ECTS-MA – ECTS Medical Association oraz European Association of Erasmus Coordinators (EAEC-ERACON).
WUM uczestniczy w wielu projektach programu Erasmus+, które dotyczą problemów edukacyjnych, instytucjonalnych i zapewnienia jakości nauczania oraz w wielu projektach wielostronnych. Naukowcy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego są nie tylko koordynatorami i partnerami w międzynarodowych konsorcjach, ale partycypują również w procesie oceny projektów w Komisji Europejskiej.
Warszawski Uniwersytet Medyczny posiada dwa kampusy:
Najczęściej utożsamiany z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym Kampus Banacha zlokalizowany jest na obszarze między ulicami Banacha, Żwirki i Wigury, księcia Trojdena i Pawińskiego[7]. Tutaj znajduje się budynek Rektoratu, mieszczący dziekanaty Wydziału Lekarskiego, Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego, Wydziału Nauk o Zdrowiu oraz Centrum Kształcenia Podyplomowego. Rektorat połączony jest z budynkiem Centrum Dydaktycznego oraz z Centrum Biblioteczno-Informacyjnym. W 2014 r. oddano do użytku Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii (CePT). Kampus Banacha obejmuje również gmach Wydziału Farmaceutycznego i Centralny Szpital Kliniczny – Przychodnia Specjalistyczna Banacha – oba budynki znajdują się przy ulicy Banacha. Na terenie Kampusu Banacha zlokalizowane są także: Szpital Pediatryczny (w którym mieści się Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Józefa Polikarpa Brudzińskiego – Przychodnia Specjalistyczna dla dzieci), Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne WUM oraz Uniwersyteckie Centrum Stomatologii CM WUM, a także, drugi w Polsce – Dom Ronalda McDonalda.
Kampus Lindleya to zespół budynków Uczelni znajdujący się w centrum Warszawy – między ulicami[7]: Lindleya, Koszykową, Chałubińskiego i Nowogrodzką. To tutaj mieści się zmodernizowane Centrum Biostruktury i Zakład Medycyny Sądowej oraz Dom Medyków. Przy ul. Lindleya znajduje się podległy Uczelni Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus – Przychodnia Specjalistyczna Lindleya.
Wiele jednostek Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego rozsianych jest poza Kampusami i szpitalami klinicznymi w różnych częściach Warszawy, jak np. Zakłady Wydziału Nauk o Zdrowiu mające swoją siedzibę w budynku przy ulicy Ciołka.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
