Warszawska szkoła matematyczna – jeden z trzech ośrodków polskiej szkoły matematycznej reprezentowany przez grupę matematyków działających w latach 1915–1939 w środowiskach Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej, którzy zajmowali się logiką matematyczną, teorią mnogości, topologią, teorią funkcji rzeczywistych[1]. Tą nazwą jest także określana grupa tych matematyków.
W 1920 członkowie szkoły Zygmunt Janiszewski, Stefan Mazurkiewicz i Wacław Sierpiński założyli czasopismo naukowe „Fundamenta Mathematicae”.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.