Od 26 października 1939 do 1944 pod okupacją niemiecką w ramach Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1941–1942 w Warężu funkcjonował obóz pracy, w którym zginęło kilkuset Żydów[5]. 17 marca 1944 roku wobec zagrożenia ze strony UPA polska ludność Waręża ewakuowała się do Sokala i innych miejscowości. Zginęło 11 osób, które nie opuściły miejscowości[6]. 27 maja 1945 roku Waręż stał się obiektem ataku UPA oraz prawdopodobnie WiN-AK. Zdobyto posterunek MO oraz wykonano egzekucje na 10 osobach, głównie działaczach komunistycznych i konfidentach. Prawdopodobnie była to pierwsza wspólna akcja UPA i WiN-AK[7]. Podczas drugiego ataku UPA na Waręż 5 października 1946 roku zginęło 2 żołnierzy Wojska Polskiego i 4 milicjantów, uległo spaleniu 67 budynków mieszkalnych i ponad 158 budynków gospodarczych[6].
Do 1951 roku w granicach do Polski, jako siedziba gminy Waręż, która po przeniesieniu Waręża do ZSRR została przemianowana na gminę Hulcze, a siedziba przeniesiona do Hulcza[8]. 15 lutego 1951 (na podstawie umowy o zamianie granic) włączony do USSR w ZSRR, gdzie zmieniono nazwę na Nowoukrainka (do 1989). W granicach Polski pozostał niewielki północno-zachodni skrawek Waręża. Widoczny jest nadal w operacie katastralnym i formalnie stanowi eksklawę miejscowości Oszczów-Kolonia[9].
10 października 1989 przywrócono historyczną nazwę Waręż, choć w języku ukraińskim w nieco innym brzmieniu, Wariaż (Варяж) (dawniej Варенж).
Po rozpadzie ZSRR od 1991 roku w granicach Ukrainy.
Zabytki
najbardziej znanym zabytkiem Waręża jest kościół św. Marka Apostoła (pijarów) z XVII wieku, projektu Jana Michała Linka. W podziemiach świątyni spoczywa jego fundator Marek Matczyński. W XVIII w., po zajęciu Waręża przez Austriaków, pijarzy opuścili wieś. Kościół stał się parafialnym. Od zawalenia się sklepienia w 1983 r. pozostaje on w stanie ruiny[4].
dawny kościół katolicki, obecnie cerkiew greckokatolicka z k. XVII w., prawdopodobnie również projektu Jana Michała Linka
XVIII-wieczna przydrożna kapliczka słupowa
Ludzie
Bolesław Popowicz (ur. w 1878 roku w Warężu) – polski polityk, generał brygady Wojska Polskiego, senator IV kadencji w II RP.
↑Указ Президії ВР УРСР від 10.11.1951 «Про утворення Забузького району в складі Львівської області»
↑Указ Президії ВР УРСР від 11.10.1989 Про відновлення деяким селам Львівської області колишніх найменувань
↑Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: „Czasy Nowożytne”, 21, 2008, s. 174.
↑ abKościół pw. św. Marka Apostoła i klasztor (wraz z konwiktem) Pijarów w Warężu – zapomniana fundacja Marka Matczyńskiego, przyjaciela króla Jana III [online], www.wilanow-palac.pl [dostęp 2023-02-21].
↑Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 132.
Wójcik Marek: Malowidła ścienne w kościele popijarskim pw. św. Marka w Warężu i ich pierwowzory graficzne – dzieła Pozza i Rubensa. W: Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej. T. III. 1998.
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.