Ten artykuł dotyczy postaci z mitologii nordyckiej. Zobacz też: inne znaczenia słowa „Walkiria ”.
Peter Nicolai Arbo Walkiria
Edward Robert HughesCzuwanie Walkirii
Walkirie (norw. i duń. Valkyrie , szw. Valkyria ) – w mitologii nordyckiej pomniejsze boginie , córki Odyna , zwykle przedstawiane jako piękne dziewice -wojowniczki dosiadające skrzydlatych koni (czasem wilków ), uzbrojone we włócznie i tarcze . Najbardziej znane walkirie nosiły przydomki Wyjąca i Wściekła.
Zadaniem Walkirii było sprowadzanie dusz najdzielniejszych poległych w boju wojowników, Einherjerów , do Walhalli . Były również posłankami Odyna i służkami usługującymi podczas uczt w Walhalli.
Jeden z mitów o walkiriach – historia romansu Brunhildy z wojownikiem Sygurdem – posłużył za kanwę jednego z wątków miłosnych w dramatach muzycznych Richarda Wagnera Walkiria , Zygfryd , Zmierzch bogów wchodzących w skład tetralogii Pierścień Nibelunga (Der Ring des Nibelungen )[1] [2] [3] [4] [5] [6] .
Alfabetyczna lista walkirii
Brunhilda (Brynhildr )
Göndul
Gudr
Gunn
Herfjoturr
Hildr
Hladgunnr
Hlokk
Hrist
Mist
Olrun
Rota
Sigrdrifa (Sigrdrífa )
Sigrun (Sigrún)
Skagull
Skeggjald
Skuld
Svafa (Sváva )
Thrud (Þrúðr )
Madziga
W wagnerowskim Pierścieniu Nibelunga walkirii było dziewięć, a ich imiona różniły się od przedstawionej wyżej listy[1] [2] [3] [4] [5] [6] .
W różnych wersjach do listy dodaje się też:
Eir
Geirahod (Geirahöð )
Geiravor
Geirdriful
Geirönul, Geirrönul, Geirömul lub Geirölul
Goll (Göll )
Herja
Hervor alvitr (Hervör alvitr )
Hjalmthrimul (Hjalmþrimul )
Hjorthrimul (Hjörþrimul )
Hrund
Kára
Radgridr
Reginleif
Sanngridr
Skalmold
Sveid
Svipul
Thogn
Thrima
Zobacz multimedia związane z tematem: Walkirie
Przypisy
↑ a b Kolekcja „La Scala”, Polskie Media Amer.Com, Oxford Educational Sp. z o.o., ISBN 978-83-7425-384-0 .
↑ a b Wagner – Der Ring des Nibelungen, Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks – Bernard Haitink, EMI Classics 2008.
↑ a b Marian B M.B. Michalik Marian B M.B. , Jolanta M J.M. Michasiewicz Jolanta M J.M. , Kronika Opery , Warszawa: Wydawnictwo KRONIKA, 1993, ISBN 83-900331-7-8 , OCLC 69311058 .brak strony (książka)
↑ a b Józef Kański, Przewodnik operowy , Polskie Wydawnictwo Muzyczne S.A., Kraków 2008, ISBN 978-83-224-0721-9 .
.
↑ a b Wagner – Der Ring des Nibelungen, Berliner Philharmoniker – Herbert von Karajan, Deutsche Gramophon, 1998.
↑ a b Wagner – THE GREAT OPERAS FROM THE BAYREUTH FESTIVAL, Decca, 2008.
Bogowie Miejsca Inne istoty Artefakty