Waldemar Milewicz
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1956
Dobre Miasto

Data i miejsce śmierci

7 maja 2004
Al-Latifijja

Przyczyna śmierci

rany postrzałowe

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

dziennikarz, reporter wojenny

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Milito Pro Christo”

Waldemar Milewicz (ur. 20 sierpnia 1956 w Dobrym Mieście, zm. 7 maja 2004 w Al-Latifijji) – polski dziennikarz telewizyjny, reporter i korespondent wojenny.

Grób Waldemara Milewicza na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Życiorys

Młodość

Ukończył studia psychologiczne. W 1981 rozpoczął pracę w Telewizji Polskiej jako redaktor i dokumentalista redakcji Dziennika Telewizyjnego (prowadził część zagraniczną DTV), następnie od 1988 był kierownikiem Redakcji Wymiany i Korespondentów Zagranicznych w Dyrekcji Programów Informacyjnych. W 1991 został publicystą Działu Zagranicznego Telewizyjnej Agencji Informacyjnej, a od 1992 pracował jako publicysta w Dziale Zagranicznym redakcji Wiadomości.

Korespondent wojenny

Był korespondentem wojennym, relacjonował wydarzenia z terenów konfliktów zbrojnych oraz wielkich katastrof. Prowadził reportaże m.in. z Bośni, Czeczenii, Kosowa, Abchazji, Rwandy, Kambodży, Somalii, Etiopii, Rumunii, Turcji i Hiszpanii. W 2003 relacjonował II wojnę w Zatoce Perskiej. Znany m.in. dzięki serii reportaży pod tytułem Dziwny jest ten świat.

Śmierć i pogrzeb

Zginął w Iraku 7 maja 2004, gdy samochód polskiej ekipy dziennikarzy jadącej z Bagdadu do Karbali i Nadżafu ostrzelano z broni maszynowej (o zabójstwo oskarżono Salaha Chabbasa). Razem z nim zginął algierski montażysta z polskim obywatelstwem Mounir Bouamrane, a operator kamery Jerzy Ernst został ranny. Urna z jego prochami spoczęła w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A29-tuje-1)[1]. Podczas uroczystości pogrzebowych odegrano, zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, utwór I Feel You zespołu Depeche Mode[2].

Wyróżnienia, nagrody

Za swoją pracę otrzymał wiele nagród m.in. czterokrotnie został wyróżniony przez Prezesa Telewizji Polskiej, otrzymał tytuł Dziennikarza Roku, był laureatem Wiktora, Polskiego Pulitzera, Telekamery i nagrody Grand Press. Johns Hopkins University przyznał mu nagrodę SAIS-Ciba Prize for Excellence in Journalism.

Odznaczenia

Orzeczenie

W 2013 prokuratura okręgowa Warszawa Praga umorzyła śledztwo w sprawie zabójstwa Waldemara Milewicza i Mounira Bouamrane'a. Uzasadnienie decyzji to brak dokumentacji w sprawie tego zdarzenia ze strony irackiej, jak i amerykańskiej (ambasada RP poinformowała, że strona iracka nie ma żadnych takich dokumentów, a strona amerykańska w ogóle nie odpowiedziała, nawet na temat posiadania ewentualnych fotografii satelitarnych)[5].

Upamiętnienie

W Warszawie znajduje się CXXV Liceum Ogólnokształcące im. Waldemara Milewicza.

W Lidzbarku Warmińskim (gdzie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego[6]) oraz w Dobrym Mieście[7] znajdują się ulice jego imienia.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. Monika Milewicz.
  3. M.P. z 2004 r. nr 42, poz. 730 (pkt 1.)
  4. Ogłoszono dwukrotnie: M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 86 (pkt 1.) oraz M.P. z 2003 r. nr 18, poz. 279 (pkt 1.)
  5. IAR: Śledztwo ws. zabójstwa Milewicza umorzone. 17 czerwca 2013.
  6. Tomasz Gajowniczek, Waldemar Milewicz - dobromieszczanin, dziennikarz i korespondent wojenny, „Rocznik Dobromiejski”, 2/2008, s. 239-256, ISSN 1898-9470 [dostęp 2017-12-27].
  7. Uchwała Nr XXXIX/294/2009 Rady Miejskiej w Dobrym Mieście.

Linki zewnętrzne

  • „Moją bronią jest kamera” – M. Krzeczkowska, Gazeta Uniwersytecka

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się