Wacław Worowski
Вацлав Воровский
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wacław Wacławowicz Worowski

Data i miejsce urodzenia

27 października 1871
Moskwa

Data i miejsce śmierci

10 maja 1923
Lozanna

Przyczyna śmierci

zabójstwo

Miejsce spoczynku

Cmentarz przy Murze Kremlowskim

Zawód, zajęcie

publicysta, krytyk literacki, dyplomata

Wacław Worowski

Wacław Wacławowicz Worowski, ros. Вацлав Вацлавович Воровский, ps. „П. Орловский”, „Шварц”, „Жозефина”, „Фавн” (ur. 27 października 1871 w Moskwie, zm. 10 maja 1923 w Lozannie) – rosyjski rewolucjonista i publicysta, bolszewik, krytyk literacki i dyplomata.

Urodził się w Moskwie w rodzinie o polskich korzeniach. Kształcił się w szkole średniej przy lokalnej parafii ewangelicko-augsburskiej. W ruch rewolucyjny zaangażował się w już podczas nauki w gimnazjum. W 1890 roku rozpoczął studia – najpierw na Uniwersytecie Moskiewskim, później Moskiewskiej Uczelni Technicznej, gdzie organizował kółka rewolucyjne.

Od 1894 roku członek SDPRR, po pobycie na zsyłce w Wiatce wyjechał do Genewy, związał się z bolszewickim odłamem SDPRR pisując do gazety „Iskra”. W 1903 roku pojawił się w Odessie, gdzie prowadził działalność rewolucyjną – m.in. jako łącznik między SDPRR(b) a SDKPiL. W 1906 roku wziął udział w IV zjeździe SDPRR w Sztokholmie. W czasie I wojny światowej pracował w piotrogrodzkim oddziale Siemens-Schukkert (obecnie „Elektrosiła”).

W kwietniu 1918 roku wraz z Jakubem Haneckim i Karolem Radkiem wszedł w skład biura zagranicznego KC SDPRR(b) w Sztokholmie, pośrednicząc w pobieraniu pieniędzy od strony niemieckiej na rosyjski ruch rewolucyjny (operacja „Parwus”). Po zdobyciu przez bolszewików władzy pozostał w Szwecji na stanowisku posła („polpreda”) RFSRR.

W 1919 roku wrócił do Rosji, gdzie stał się jednym z inicjatorów prześladowań cerkwi prawosławnej. Dwa lata później ponownie wysłany jako „polpred” zagranicę, tym razem do Rzymu. W 1922 roku wziął udział w konferencji w Genui jako przedstawiciel RFSRR, a rok później w konferencji w Lozannie. 10 maja 1923 roku został zastrzelony w restauracji tamtejszego hotelu „Cecille” przez Maurice Conradiego, który uważał Worowskiego za współodpowiedzialnego terror bolszewicki lat 19171921. Ława przysięgłych uniewinniła Conradiego.

Został pochowany pod murem Kremla na Placu Czerwonym w Moskwie. Jego imieniem nazwano m.in. ulicę w Moskwie (obecnie ul. Powarska), Chreszczatyk w Kijowie. W 1961 roku rząd ZSRR ustanowił nagrodę im. Worowskiego za dziennikarstwo międzynarodowe.

Bibliografia, literatura, linki

  • Wacław Worowski na portalu hrono.ru

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się