Władysław Smereka
Profesor teologii
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1907
Sąsiadowice

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1983
Leszno

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1931

Władysław Smereka (ur. 9 czerwca 1907 w Sąsiadowicach, zm. 30 sierpnia 1983 w Lesznie) – polski ksiądz katolicki, biblista, tłumacz Biblii Tysiąclecia, prezes Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie.

Życiorys

W 1926 zdał egzamin maturalny w Gimnazjum w Samborze i wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1931, następnie pracował jako wikary i katecheta w Horodence (1931–1933), Sokolnikach (1933–1934) i parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Lewandówce we Lwowie (1934–1939). W latach 1937–1939 był równocześnie wykładowcą Nowego Testamentu w Instytucie Wiedzy Religijnej Uniwersytetu Jana Kazimierza. W 1938 doktoryzował się na podstawie pracy pt. Najdawniejsza legenda o Matce Bożej. W okresie II wojny światowej pracował jako duszpasterz w Białogórze (1939–1940), Chotowej (1940–1942) i Ujanowicach (1942–1945). W lipcu 1945 wyjechał do Wrocławia, gdzie należał do organizatorów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1946–1947 był administratorem parafii w Gawłowie.

W latach 1946–1948 był sekretarzem Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie, od 1947 wykładał teologię Starego i Nowego Testamentu, grekę i hebrajski oraz archeologię biblijną na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kolejno pracował jako młodszy asystent (1947–1949), starszy asystent (1949–1952), zastępca profesora (1952–1953), a w latach 1947–1950 także w Seminarium Duchownym archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Kalwarii Zebrzydowskiej. W 1953 habilitował się na podstawie pracy pt. Tło i przebieg procesu Chrystusa Pana, jednak habilitacja nie została zatwierdzona przez władze państwowe i pracował od tegoż roku jako samodzielny pracownik w Katedrze Studium Biblijnego. Po likwidacji Wydziału Teologicznego UJ pozostał w Krakowie i został następnie wykładowcą egzegezy Nowego Testamentu na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. W 1963 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1973 profesora zwyczajnego. W latach 1960–1962 i 1966–1973 był prezesem Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie.

W roku 1966 ks. Smereka wydał faksymile Nowego Testamentu Jakuba Wujka z 1593, dołączając obszerny wstęp filologiczny. W następnej dekadzie ks. Smereka wystąpił z inicjatywą fototypicznego wydania Biblii Leopolity z 1561. Pracę nad tą edycją przerwała śmierć. Jednakże praca ta zainicjowała serię wydawniczą słowiańskich Biblii historycznych znanych jako Biblia Slavica[1].

Dla Biblii Tysiąclecia przetłumaczył 1, 2 i 3 list św. Jana, dla Biblii poznańskiej 1 i 2 Księgę Machabejską oraz Księgę Mądrości. W 1968 opublikował pracę Studium pasyjne. Rys historyczny i teksty pasyjne, wznowioną w 1980 i 1981 jako Drogi pasyjne. Rys historyczny i teksty (studium pasyjne).

Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC2-1-1)[2].

Grób ks. Bolesława Przybyszewskiego i Władysława Smereki

Przypisy

  1. Arleta Łuczak. Najstarsze słowiańskie przekłady Biblii w niemieckiej serii „Biblia Slavica”. „Nauka”, s. 135, 136 (2/2014), 2014. ISSN 1231-8515. 
  2. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-08-02].

Bibliografia

  • Piotr Śliwiński Ks. Władysław Smereka (I)
  • Piotr Śliwiński Ks. Władysław Smereka (II)
  • Słownik polskich teologów katolickich 1981–1993. Tom 8, wyd. ATK, Warszawa 1995

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się