Władysław Komar
Ilustracja
Władysław Komar (1978)
Pełne imię i nazwisko

Władysław Stefan Komar

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1940
Kowno

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1998
Przybiernów

Wzrost

196 cm

Informacje klubowe
Klub

RKS Skra Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Mistrzostwa Europy
brąz Budapeszt 1966 pchnięcie kulą
brąz Helsinki 1971 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Madryt 1968 pchnięcie kulą
srebro Grenoble 1972 pchnięcie kulą
srebro Mediolan 1978 pchnięcie kulą
brąz Praga 1967 pchnięcie kulą
brąz San Sebastián 1977 pchnięcie kulą
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Wpis kabaretu "Na parę", tj. Tadeusza Drozdy i Władysława Komara do Kroniki Klubu Związków i Stowarzyszeń Twórczych, 06.12.1980r.

Władysław Stefan Komar (ur. 11 kwietnia 1940 w Kownie, zm. 17 sierpnia 1998 pod Przybiernowem) – polski sportowiec, jeden z najlepszych polskich miotaczy kulą w historii tej konkurencji, mistrz olimpijski z Monachium w 1972, rugbysta, aktor, artysta estradowy. Absolwent liceum ogólnokształcącego w Pruszczu Gdańskim i AWF w Poznaniu.

Życiorys

Kariera sportowa

Karierę sportową rozpoczął od boksu. Trafił nawet do młodzieżowej reprezentacji Polski.

W 1959 zmienił dyscyplinę i pod okiem trenera Sławomira Zieleniewskiego rozpoczął treningi lekkoatletyczne. Reprezentował klub sportowy Polonia Warszawa. W 1963 został rekordzistą Polski w dziesięcioboju. Na swoich pierwszych igrzyskach olimpijskich (Tokio 1964) startował już w konkurencji pchnięcia kulą i zajął dziewiąte miejsce z wynikiem 18,20 m. 8 września (eliminacje) i 9 września (finał) 1972 na igrzyskach w Monachium odbył się konkurs, w którym Komar już pierwszym pchnięciem (21,18 m) pokonał miotaczy amerykańskich i niemieckich[1].

Był trzykrotnym olimpijczykiem: Tokio 1964, Meksyk 1968, Monachium 1972. Zdobył dwa brązowe medale na mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1966 i Helsinkach 1971 oraz pięć na halowych mistrzostwach Europy. Był 14-krotnym mistrzem i 16-krotnym rekordzistą Polski. Obok boksu i lekkiej atletyki uprawiał wyczynowo także rugby (mistrzostwo Polski)[1].

Rekordy życiowe

Na stadionie
W hali
  • pchnięcie kulą – 20,32 m

Kariera estradowa i filmowa

Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie

Po zakończeniu kariery sportowej występował w filmie, teatrze oraz jako licencjonowany aktor na estradzie kabaretowej (namówiony do tego przez Tadeusza Drozdę).

Razem z Janem Otałęgą i Ireneuszem Pawlikiem współtworzył książkę „Alfabet Władysława Komara. Sportowcy, artyści, prominenci”, która ukazała się w 1991 nakładem Wydawnictwa Venus.

Role filmowe

Teatr TV

  • 1989: Żegnaj laleczko jako Myszka Malloy
  • 1987: Kabotyni

Działalność polityczna

W wyborach parlamentarnych w 1993, jako członek Polskiej Partii Przyjaciół Piwa[3], bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Samoobrony – Leppera w województwie szczecińskim (otrzymał 9676 głosów).

Śmierć

Grób Władysława Komara i Tadeusza Ślusarskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Zginął 17 sierpnia 1998 w wypadku samochodowym na drodze krajowej nr 3 (E65), pomiędzy Przybiernowem a Brzozowem, w powiecie goleniowskim, razem z innym znanym sportowcem, mistrzem olimpijskim z Montrealu 1976 w skoku o tyczce Tadeuszem Ślusarskim. Trzecią ofiarą wypadku był prowadzący drugi samochód Jarosław Marzec, reprezentant Polski w biegu na 400 m. W miejscu, gdzie rozbił się samochód Komara i Ślusarskiego ustawiono pomnik pamięci wybitnych sportowców[4]. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera A3 tuje-3-27)[5].

Odznaczenia

W 1998, za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. Odznaczono go także m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1972)[7] oraz Złotym i Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Życie prywatne

Pochodził z rodziny pieczętującej się kiedyś herbem Komar. Jego rodzice byli sportowcami – ojciec Władysław i matka Wanda mieli osiągnięcia szczebla krajowego. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim i w 1974 roku AWF w Poznaniu[1].

Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Małgorzata Spychalska (ur. 1942), scenografka i kostiumolożka, córka Mariana Spychalskiego. Małżeństwo przetrwało do 1973. Następnie ożenił się z Marią Szot (1950–2008), z którą miał syna Mikołaja (ur. 1977), fotografa i redaktora naczelnego magazynu „K Mag”.

Film dokumentalny

  • 1996: Władysław Komar (seria Gwiazdozbiór polskiego sportu), reż. Janusz Horodniczy, Krzysztof Wojciechowski[8]

Przypisy

  1. a b c Władysław Komar (1940-1998) – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  2. Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2016-02-07].
  3. Z aren scenicznych i sportowych na Wiejską [online], histmag.org [dostęp 2023-01-31].
  4. Rocznica tragedii. Władysław Komar, Tadeusz Ślusarski i Jarosław Marzec zginęli 20 lat temu [online], Sport.pl [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
  6. M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 473.
  7. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972. 
  8. Władysław Komar w bazie filmpolski

Linki zewnętrzne

  • Władysław Komar w bazie filmpolski.pl
  • Władysław Komar w bazie Filmweb
  • Władysław Komar na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka
  • Polski Komitet Olimpijski: Władysław Komar – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. (pol.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się