Władysław Abraham
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Władysław Henryk Franciszek Abraham

Data i miejsce urodzenia

10 października 1860
Sambor, Cesarstwo Austrii

Data i miejsce śmierci

15 października 1941
Lwów, Polska pod okupacją, III Rzeszy

Miejsce spoczynku

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie

Narodowość

polska

Rodzice

Cyryl, Antonia

Małżeństwo

Stanisława

Dzieci

Roman, Wanda

Krewni i powinowaci

Wacław Stachiewicz (zięć)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego
Cmentarz Łyczakowski we Lwowie – grobowiec prof. Władysława Abrahama i symboliczny jego syna Romana wykonany przez firmę Henryka Karola Periera

Władysław Henryk Franciszek Abraham (ur. 10 października 1860 w Samborze[1], zm. 15 października 1941 we Lwowie) – polski prawnik i uczony, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[2].

Życiorys

Był synem Cyryla i Antonii z Pawulskich[1]. Studiował na wydziałach prawa i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (w tym czasie otrzymał stypendium z fundacji ś.p. dra Katarzyńskiego[3]). Zajmował się historią prawa kanonicznego i polskiego oraz historią Kościoła, specjalizował się w kanonistyce na uniwersytecie w Berlinie, habilitował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1886 r. został docentem i objął katedrę prawa kościelnego na Uniwersytecie Lwowskim, którego był rektorem od 1900[1] (lub w latach 1899–1900). W 1888 został profesorem prawa kościelnego. Był także członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (od 1893), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Poznaniu i Wilnie[1]. Zorganizował badania w archiwum watykańskim nad źródłami związanymi z Polską. Brał udział w komisji ministerialnej przygotowującej projekt konkordatu między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, współtworzył polskie prawo małżeńskie.

16 stycznia 1931 Uniwersytet Poznański przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 1937 otrzymał także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[4][5].

W czerwcu 1889 ożenił się ze Stanisławą Reiss[1]. Ich synem był generał Roman Abraham, dowódca Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej.

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Twórczość

  • 1889: Początki prawa patronatu w Polsce,
  • 1890: Organizacja Kościoła w Polsce do poł. w. XII (wyd. 2: 1893, wyd. 3: Poznań 1962),
  • 1900: Stanowisko kuryi papieskiej wobec koronacyi Łokietka,
  • 1904: Powstanie organizacyi kościoła łacińskiego na Rusi. Tom 1,
  • 1908: Jakub arbp halicki[1],
  • 1912: Założenie biskupstwa łacińskiego w Kamieńcu Podolskim,
  • 1913: Forma zawarcia zaręczyn i małżeństwa w najnowszym ustawodawstwie kościelnym[1],
  • 1922: Dziewosłęb. Studyum z dziejów pierwotnego prawa małżeńskiego w Polsce,
  • 1925: Zawarcie małżeństwa w pierwotnym prawie polskim[1],
  • 1927: Pontificale biskupów krakowskich z XII w. Kraków.
  • Biogramy w Polskim Słowniku Biograficznym (m.in. Andrzej biskup kamieniecki[6], Andrzej, łaciński biskup łucki[7] 1935).

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 1. [dostęp 2021-12-09].
  2. Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914–1924, [w:] Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1–2, Lwów 1937, s. 43.
  3. Zdanie sprawy ruchu naukowego Akademii Umiejętności od dnia 5 maja 1883 r. podane przez sekretarza generalnego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 129 z 5 czerwca 1884. 
  4. Przed uroczystościami na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 127 z 10 czerwca 1937. 
  5. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 26. ISBN 978-83-7188-964-6.
  6. Andrzej biskup kamieniecki, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. I, s. 103.
  7. Andrzej, łaciński biskup łucki, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. I, s. 106.
  8. M.P. z 1923 r. nr 296, poz. 426 „w uznaniu zasług, położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu nauki”.
  9. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
  10. M.P. z 1921 r. nr 156 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu pracy naukowej i obywatelskiej” – jeden z pierwszych 15 odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski.
  11. Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, nr 157 z 19 lipca 1921. 
  12. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 14, 22.

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Władysława Abrahama w bibliotece Polona

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się