| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto wydzielone | |
| Siedziba | |
| Data założenia |
1499 |
| Właściciel |
Vít Skřemenec (1499-) |
| Marki |
Flekovský Tmavý Ležák 13° ciemny mocny lager |
| Dane adresowe | |
| ul. Křemencova 11, Praga | |
Położenie na mapie Pragi  | |
Położenie na mapie Czech  | |
 50°04′43″N 14°25′02″E/50,078611 14,417222
| |
| Strona internetowa | |
U Fleků (pol. Pod Flekami[1]) – najsłynniejszy i najstarszy browar restauracyjny w Pradze.
Piwiarnia znajduje się w dzielnicy Nowe Miasto, przy ulicy Křemencova 11. Browar założył Vít Skřemenec - słodownik, który w 1499 zakupił dom i zaczął warzyć w nim piwo.[2] W 1762 browar przejął Jakub Flekovský, od którego pochodzi obecna nazwa piwiarni. Obecnie piwiarnię prowadzi rodzina Brtnik.
Pisarz Vilém Mrštík w powieści Santa Lucia z 1893 napisał o lokalu:
Flekowcy – jedna rodzina, tutaj jeden drugiego wspiera. Tu siedzi Praga, tu urzęduje cały czeski naród. Czego się nie rozwikła tutaj, tego nie rozwikła się nigdzie – ani w parlamencie, ani wojną. Nigdzie, nigdzie, nigdzie![1]
Browar U Fleků warzy tylko jedno piwo niefiltrowany Flekovský Tmavý Ležák 13° - ciemny mocny lager o zawartości ekstraktu 13%, kremowo-kawowym aromacie z wyraźnym smakiem chmielu. Do 1843 browar warzył jedynie ciemne piwo metodą górnej fermentacji, jednakże wraz z rozwojem technologii i mody na piwa dolnej fermentacji piwiarnia przestawiła się na piwo typu ciemny lager.[3] W 1986 browar przeszedł modernizację. Wymienione wówczas stare kadzie i dębowe zbiorniki fermentacyjne można obecnie oglądać w założonym w 1998 z okazji 500-lecia browaru niewielkim muzeum[4][5]. Browar wraz z restauracją był na przestrzeni wieków rozbudowywany i obecnie obejmuje 8 sal (Staročeská, Velký sál, Kufr, Akademie, Rytířský sál zwana też Emauzy, Jitrnice, Václavka i Chmelnice) mogących pomieścić ponad 600 gości oraz obszerny ogród na 500 miejsc. Publicysta Mariusz Szczygieł tak recenzował piwo z Fleků w swojej książce Osobisty przewodnik po Pradze z 2020:
Będą utrzymywać, że jest mocne i wyjątkowe. W rzeczywistości jest słabe, bez smaku i charakteru. Typowy prażanin do Fleků by nie poszedł. Od lat chodzą tam wyłącznie turyści. Nie są świadomi, że kelnerzy potrafią dopisać do rachunku nawet datę urodzenia[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
