Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959[1]. Została przystosowana do klawiatury standardowej maszyny do pisania, dlatego nie wymaga stosowania znaków diakrytycznych[2].

ཀ ka ཁ ǩa ག ga ང nga
ཅ ca ཆ ča ཇ ja ཉ nya
ཏ ta ཐ ťa ད da ན na
པ pa ཕ p̌a བ ba མ ma
ཙ tsa ཚ ťša ཛ dza ཝ wa
ཞ ẑa ཟ za འ 'a ཡ ya
ར ra ལ la ཤ ŝa ས sa
ཧ ha ཨ a


Dla zapisu dźwięków obcojęzycznych, których nie można zapisać powyższymi znakami, używa się następujących znaków:

ཊ Ta ཋ Ťa ཌ Da ཎ Na ཥ Sa


Przykłady wymowy tych znaków w transkrypcji polskiej przedstawione są w artykule język tybetański.

Przypisy

  1. Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 55. ISBN 83-88938-13-4.
  2. Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 56. ISBN 83-88938-13-4.

Bibliografia

  • Turrell Wylie. A Standard System of Tibetan Transcription. „Harvard Journal of Asiatic Studies”. 22, s. 261-267, 12-1959. (ang.). 

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się