Tomasz Chłoń (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Ambasador RP w Słowacji | |
Okres |
od 8 stycznia 2013 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Estonii | |
Okres |
od 25 lipca 2005 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Tomasz Marek Chłoń (ur. 29 października 1961 w Warszawie[1]) – polski hungarysta, dyplomata, ambasador RP w Estonii (2005–2010) oraz Słowacji (2013–2015).
Ukończył studia w zakresie filologii węgierskiej na Uniwersytecie Warszawskim, podyplomowe studia politologiczne w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych oraz studia w zakresie integracji europejskiej na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Maastricht.
Od 1987 związany jest ze służbą dyplomatyczną. W latach 1990–1991 wchodził w skład zespołu realizującego wprowadzenie ruchu bezwizowego z państwami zachodnimi. Od 1991 pełnił funkcję sekretarza ds. politycznych i prasowych Ambasady RP w Helsinkach, a w latach 1996–1997 był zastępcą ambasadora. Od 1997 kierował wydziałem w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Brał udział w pracach zespołu negocjującego zmiany w Traktacie o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie.
Od 1998 do 2003 pracował w Stałym Przedstawicielstwie RP przy NATO. Reprezentował Polskę w Komitecie Politycznym Sojuszu. Był jednym z negocjatorów porozumienia powołującego Radę NATO-Rosja. Po powrocie do kraju ponownie kierował wydziałem w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa, a od 2004 pełnił obowiązki wicedyrektora Departamentu Systemu Narodów Zjednoczonych i Problemów Globalnych.
Od 2005 do 2010[2] pełnił funkcję ambasadora RP w Estonii. W listopadzie 2011 otrzymał nominację na ambasadora ad personam[3]. Do 2013 kierował Sekretariatem Ministra w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 8 stycznia 2013 został mianowany ambasadorem RP w Słowacji[4], którym był do 2015. Po zjechaniu z Bratysławy był pełnomocnikiem ministra przygotowującym szczyt NATO w Warszawie (odwołany cztery miesiące przed szczytem). Od 2017 pracuje w biurze NATO w Moskwie[5][6].
Jest autorem publikacji: Droga Finlandii do Unii Europejskiej, Rosja bliżej NATO i Polska na forum ONZ oraz artykułów w prasie fińskiej.
Biegle włada językami: angielskim, fińskim i węgierskim. Posługuje się także estońskim, francuskim i rosyjskim[7]. Ojciec trzech córek.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.