Terytorium zamorskie (fr. territoire d'outre mer, TOM) – nazwa francuskiego terytorium zależnego o pewnej autonomii wewnętrznej, wprowadzona w 1946. 28 marca 2003 termin ten wyszedł z użycia, zastąpiony przez określenie „zbiorowość zamorska”.

Terytoriami zamorskimi były w tym okresie trzy terytoria w Oceanii: Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska i Wallis i Futuna, oraz jedno w południowej części Oceanu Indyjskiego. Ich łączna powierzchnia wynosiła 30,7 tys. km², a zamieszkiwało je około 492 tys. osób (2003). Obecnie jedynym terytorium zamorskim są Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne

Terytorium zamorskie Powierzchnia
w km²
Ludność
w tys. (2003)
Stolica
 Nowa Kaledonia (1946 - 1998[1]) 18 736 222,9 Numea
 Polinezja Francuska (1946 - 2003) 3 894 253,7 Papeete
 Wallis i Futuna (1961-2003) 274 15,2 Mata Utu
 Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne 7 781 0,09

Historycznie francuskimi terytoriami zamorskimi były: Francuska Afryka Równikowa (1946-58), Francuska Afryka Zachodnia (1946-58), Madagaskar (1946-58), Somali Francuskie (1946-77, od 1967 pod nazwą Francuskie Terytorium Afarów i Isów), Komory (1946-75), Indie Francuskie (1946-54), Saint-Pierre i Miquelon (1946-1976).

Zobacz też

Przypisy

  1. New Caledonia [online], www.worldstatesmen.org [dostęp 2022-05-20].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się