Tawuła japońska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

tawuła

Gatunek

tawuła japońska

Nazwa systematyczna
Spiraea japonica L. f.
Suppl. pl. 262. 1782
Synonimy
  • Spiraea ×bumalda Burv.
  • Spiraea bullata Maxim
'Anthony Waterer'
`Crispa`

Tawuła japońska, t. Bumalda, t. drobna (Spiraea japonica L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Pochodzi z Azji, z obszaru Chin, Japonii i Korei[3]. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna. Oprócz odmian pochodzących od typowej formy tego gatunku znajdują się w uprawie także kultywary i mieszańce tawuły oznaczane jako Spiraea hybr.

Morfologia

Pokrój
Krzew o wysokości do 1 m, zwartym pokroju i sztywnych, wzniesionych pędach. Jest jedną z najniższych tawuł.
Liście
Jajowate, ostro zakończone, dość duże, piłkowane.
Kwiaty
U typowej formy są drobne, różowe o długich pręcikach, zebrane w luźne baldachogrona. Kwitnie od czerwca do września.

Zastosowanie

Roślina ozdobna: jest uprawiana ze względu na swoje ozdobne liście, kwiaty i ładny, gęsty pokrój. Doskonale komponuje się z innymi roślinami. Może być uprawiana na rabatach, w ogrodach skalnych, doskonale także nadaje się na niskie żywopłoty. Istnieją odmiany ozdobne o różnych kolorach kwiatów oraz o barwnych liściach.

Uprawa

Uprawiana jest z półzdrewniałych sadzonek, które pozyskuje się późnym latem. Wymaga stanowiska słonecznego i dobrej, dobrze nawożonej gleby. Aby ładnie wyglądała i miała zwarty pokrój, należy ją corocznie przycinać wczesną wiosną ok. 20–30 cm ponad ziemią. Nie pozbawia jej to kwiatów, kwitnie bowiem na jednorocznych pędach. Cięcie znosi dobrze, może być używana na strzyżone żywopłoty (przycinanie może nie odbywać się co roku jednak wtedy kwitnięcie jest mniej obfite). Jest odporna na choroby i szkodniki, dodatkowo nie wymaga osłaniania jej na zimę gdyż jest mrozoodporna[4].

Odmiany uprawne (wybór)

  • 'Albiflora' – o jasnozielonych liściach i białych kwiatach
  • 'Anthony Waterer' – młode liście są czerwonawe, starsze stają się złotożółte, pędy brązowe.
  • 'Bullata' – roślina niska, o bardzo małych liściach (do 1,5 cm długości) i ciemnoróżowych, potem czerwieniejących kwiatach
  • 'Golden Priness' – o liściach wiosną żółtozielonych, potem jasnozielonych i ciemnoróżowych kwiatach
  • 'Goldflame' – o żółtych liściach
  • 'Macrophylla' – o dużych liściach (do 15 cm długości), jesienią przebarwiających się kolor purpurowy i szkarłatno-czerwony

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-20] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-20].
  4. Anna Śmiałek: Tawuła japońska – Wymarzony Ogród. 2013. [dostęp 2013-04-10]. (pol.).

Bibliografia

  • Encyklopedia roślin. [dostęp 2008-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-30)].
  • Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się