 Rzeka Tarn w mieście Albi | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 380,2[1] km |
| Powierzchnia zlewni |
15 753[1] km² |
| Średni przepływ | |
| Źródło | |
| Miejsce | Le Pont-de-Montvert |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Garonna |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
| Mapa | |
 Mapa dorzecza Tarnu | |
Położenie na mapie Francji  | |
Tarn – rzeka w południowej Francji przepływająca przez teren departamentów Lozère, Aveyron, Tarn, Tarn i Garonna oraz Górna Garonna. Ma długość 380,2 km. Stanowi prawy dopływ Garonny[1].
Tarn ma swoje źródła na wysokości 1551 m n.p.m. na stokach masywu Mont Lozère, w gminie Le Pont-de-Montvert, na terenie Parku Narodowego Sewennów[3][4]. Rzeka generalnie płynie w kierunku zachodnim. Uchodzi do Garonny na granicy gmin Boudou i Saint-Nicolas-de-la-Grave, w pobliżu miasta Castelsarrasin[3]. Przeciętny spadek koryta rzeki wynosi 0,39%[4]. Pomiędzy miejscowościami Ispagnac i Le Rozier rzeka przez tysiąclecia wyrzeźbiła wąwóz Gorges du Tarn, rozdzielający obecnie wapienne płaskowyże Causse Méjean i Causse de Sauveterre. Strome zbocza wznoszą się do około 500 m ponad dno doliny[5].
Tarn płynie na terenie pięciu departamentów, w tym na obszarze 104 gmin[1]. Rzeka przepływa między innymi przez Florac, Millau, Saint-Rome-de-Tarn, Albi, Gaillac, Montauban czy Moissac[3].
16 grudnia 2004 roku nad doliną Tarnu w Millau otwarto wiadukt Millau, którym biegnie autostrada A75. Jego budowa rozpoczęła się w 2001 roku[6].
Uśredniony roczny przepływ rzeki Tarn wynosi 233,0 m³/s. Dane hydrologiczne zostały pozyskane w latach 1923–1979 w miejscowości Moissac (Sainte-Livrade) i obliczone na 2017 rok[a]. Największy przepływ notowany jest w marcu (401,0 m³/s), a najmniejszy w sierpniu – 54,9 m³/s[2].
 |
Źródło: EauFrance[2]
Tarn ma nazwanych 39 dopływów o długości co najmniej 10 km. Są to[1]:
|
|
Rzeka ma znaczenie rekreacyjne. Główna aktywność skupia się w Gorges du Tarn, gdzie uprawiane są między innymi kajakarstwo, rafting czy speleologia[5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
