Tadeusz Olechowski
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1926
Wilno

Data śmierci

4 stycznia 2001

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 17 czerwca 1988
do 12 września 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Marian Orzechowski

Następca

Krzysztof Skubiszewski

Minister handlu zagranicznego
Okres

od 29 marca 1972
do 10 kwietnia 1974

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Kazimierz Olszewski

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Tadeusz Olechowski (ur. 10 stycznia 1926 w Wilnie, zm. 4 stycznia 2001) – polski polityk okresu PRL, minister handlu zagranicznego w 1972, minister spraw zagranicznych w latach 1988–1989.

Życiorys

Syn Aleksandra i Janiny. W 1948 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Akademię Handlową w Krakowie. W latach 1948–1955 był pracownikiem Centrali Handlu Zagranicznego „Metalexport”. Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1955. W 1955 był szefem Polskiej Misji Handlowej, a następnie attaché handlowym Ambasady PRL w Rangunie w Birmie. Po powrocie do Polski w 1957 został wicedyrektorem Centrali Handlu Zagranicznego „Metalexport”. W 1958 rozpoczął pracę jako wicedyrektor departamentu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego. Od 1961 radca handlowy Ambasady PRL w Rzymie. W latach 1965–1969 był wiceministrem spraw zagranicznych, następnie ambasadorem we Francji (1969–1972 i 1976–1980). W 1972 objął stanowisko ministra handlu zagranicznego w rządzie Piotra Jaroszewicza. Lata 1974–1976 spędził w Egipcie jako ambasador. W latach 1983–1986 był ambasadorem w Niemczech Zachodnich, zaś od 25 stycznia 1990 do 21 lipca 1992 w Belgii.

Ponownie zajmował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych w latach 1980–1983 i 1986–1988. W czerwcu 1988 zastąpił Mariana Orzechowskiego na stanowisku ministra spraw zagranicznych w rządzie Zbigniewa Messnera. Utrzymał stanowisko w gabinecie Mieczysława Rakowskiego (do sierpnia 1989).

Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy[1] oraz Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)[2].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 239-4-23)[3].

Przypisy

  1. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 938.
  2. Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
  3. Cmentarz Stare Powązki: JANINA OLECHOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].

Bibliografia

  • Nota biograficzna na stronie MSZ. mfa.gov.pl.
  • Informacje w BIP IPN.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się