Tadeusz Kamiński ps. Olek | |
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia |
12 listopada 1921 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 września 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
d-ca III plutonu 1. kompanii batalionu Parasol |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Kamiński ps. Olek (ur. 12 listopada 1921 w Ostrowie Wielkopolskim[1], zm. 20 września 1944 w Warszawie[1]) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca III plutonu 1. kompanii batalionu „Parasol” Armii Krajowej.
Syn Walentego. Jego braćmi byli między innymi Jan Kamiński (oficer AK) oraz Władysław Kamiński (pilot Poznańskiego Dywizjonu 302).
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Uczestniczył w specjalnej operacji bojowej „Milke” oraz w akcji „Stamm”.
Podczas powstania warszawskiego wraz ze swoim oddziałem walczył na Woli i Starym Mieście. Poległ 20 września 1944 w walkach powstańczych na Czerniakowie. Miał 23 lata. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-7-9)[2].
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.