 Widok miasta | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gmina | |||||
| Burmistrz |
Błagoj Boczwarski | ||||
| Powierzchnia |
13,5 km² | ||||
| Wysokość |
317 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2002) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+389 32 | ||||
| Kod pocztowy |
2000 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
ŠT | ||||
Położenie na mapie Macedonii Północnej  | |||||
 41°44′45″N 22°11′45″E/41,745833 22,195833
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Sztip (mac. Штип, tur. İştip) – miasto we wschodniej Macedonii Północnej, nad Bregałnicą, u zbiegu kotlin Koczansko Pole i Owcze Pole. Ośrodek administracyjny gminy Sztip.
Struktura narodowościowa mieszkańców w 2002 roku:
Pierwsza wzmianka o Sztipie, noszącym wówczas nazwę Astibo, pochodzi z I wieku n.e. Obecna nazwa pojawia się po zasiedleniu Bałkanów przez Słowian. Za czasów bizantyjskich miasto nazywa się Estipion. Od 1382 pod panowaniem osmańskim.
Do zabytków miasta należą monaster z XIV wieku, ruiny zamku na wzgórzu Isar i Bezisten – dawny bazar, dziś galeria sztuki.
Każdego roku 22 marca jest obchodzone święto ku czci czterdziestu męczenników z Sebasty. Uczestnicy obchodów gromadzą się Sztipie i udają na wzgórze Isar[1]. Zgodnie z tradycją podczas wędrówki każdy powinien pozdrowić 40 znajomych oraz zebrać 40 kamieni i 40 kwiatów lub gałązek z rosnących w pobliżu migdałowców. Po wejściu na szczyt wzgórza należy wypowiedzieć życzenia i wrzucić 39 kamieni do płynącej w dole rzeki. Ostatni kamień należy zachować i włożyć wieczorem pod poduszkę. Nie zamężnym dziewczynom ma się przyśnić ukochany[2]. W 2011 roku został złożony wniosek o wpisanie święta przez UNESCO na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Wpisu dokonano w 213 roku podczas spotkania w Baku w dniach 2–7 grudnia 2013 roku[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
