Szlif kaboszonowy, szlif gładki (fr. cabochon – główka od szpilki) – najwcześniejsza forma szlifowania kamienia. Szlif ten nie posiada fasetek, czyli ścianek, ani ostrych krawędzi. Jest obły, o zaokrąglonych ściankach.
Wyróżnia się następujące „rodzaje kaboszonów”:
Zarysy w ten sposób wyciętych kamieni mogą być:
Szlify kaboszonowe są stosowane przede wszystkim w kamieniach wykazujących migotliwość (efekt kociego oka) np. migotliwe odmiany kwarcu, grę barw np. labrador, opalescencję np. opal, asteryzm np. rubin, szafir.
W ten sposób szlifuje się też kamienie o charakterystycznych plamkach, np. niektóre granaty, turkusy, turmaliny oraz kamienie bardzo ciemne – nadaje im się szlif kaboszonowy wklęsło-wypukły, zmniejszając grubość kamienia. W ten sposób kamień uzyskuje jaśniejszą barwę.
Zastosowanie kaboszonów jest wszechstronne: do pierścionków, broszek, naszyjników i przywieszek.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
