 Widok na centrum miasta | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg | |||||
| Burmistrz |
Bardh Spahia | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+355(0)22 | ||||
| Kod pocztowy |
4001-4007 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
SH | ||||
Położenie na mapie Albanii  | |||||
 42°04′N 19°30′E/42,066667 19,500000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Szkodra (alb. Shkodër lub Shkodra; serb. Скадар / Skadar; wł. Scutari; łac. Scodra) – miasto w północno-zachodniej Albanii, położone nad rzeką Buna i Jeziorem Szkoderskim. Największy ośrodek gospodarczy i kulturalny w północnej części Albanii. Liczba mieszkańców wynosi około 77 tys. (2011)[1].
Duże zakłady przewodów i kabli miedzianych (produkujące na eksport), przemysł maszynowy, materiałów budowlanych, spożywczy (zwłaszcza tytoniowy oraz owocowo-warzywny), włókienniczy (bawełniany i jedwabniczy), drzewno-papierniczy. Ważny węzeł drogowy, połączenie kolejowe z Czarnogórą, port lotniczy.
Muzea i teatry (m.in. dom-muzeum poety Migjeni i muzeum historyczne), biblioteka publiczna (od 1935), ruiny średniowiecznej twierdzy Rozafy, kościół Najświętszej Marii Panny (z drugiej połowy XV wieku), meczet (z drugiej połowy XVIII wieku) i katedra św. Szczepana (z XIX wieku), zabytkowe domy, Most Mesi. Ośrodek rzemiosła artystycznego. Uniwersytet.
Pierwotnie starożytne miasto iliryjskie o nazwie Scodra, od 168 p.n.e. pod panowaniem Rzymu zasiedlone w VI–VII wieku przez Słowian. W XI wieku stolica serbskiego królestwa Zety. W XII wieku opanowana przez Cesarstwo Bizantyńskie. Od końca XII wieku należało do Serbii, w latach 1395–1479 do Republiki Weneckiej, następnie podbita przez Imperium Osmańskie.
Podczas I wojny bałkańskiej siły tureckie broniły twierdzy szkoderskiej przed Czarnogórcami i Serbami. Garnizon, dowodzony przez Esada paszę Toptaniego ostatecznie skapitulował w nocy 22/23 kwietnia 1913. Mocarstwa europejskie postanowiły uznać Szkodrę za stolicę nowo powstałej Albanii. Twierdzę jednak zajęła Czarnogóra, chcąc ją włączyć do swojego państwa, co doprowadziło do międzynarodowej demonstracji siły przeciw Czarnogórze i opanowania miasta 14 maja 1913 przez desant mocarstw europejskich, które do wybuchu I wojny światowej zapewniały bezpieczeństwo miastu[2]. Od 1920 miasto należy do Albanii.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
