| Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1939 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Szábolcs Esztényi (ur. 20 grudnia 1939 w Budapeszcie)[1] – polski pianista, improwizator, kompozytor i pedagog muzyczny, pochodzenia węgierskiego.
Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie grę na fortepianie w klasie Margerity Trombini-Kazuro i kompozycję u Witolda Rudzińskiego, kończąc studia z wyróżnieniem[1].
Po studiach pozostał na stałe w Polsce. Występował jako pianista i improwizator na wielu estradach koncertowych w kraju i za granicą. Jako kompozytor i wykonawca własnych utworów występował m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, festiwalu „Poznańska Wiosna Muzyczna”, „Warszawskich Spotkaniach Muzycznych”, a także za granicą na Budapesti Zenei Hetek, Donaueschinger Musiktage, Festiwalu Pianistycznym w Bergamo-Brescia, Festival d'été de Lanaudière w Quebec, Nordiske Musikdage oraz Rencontres Internationales de Musique Contemporaine de Metz[1].
Występował z wybitnymi polskimi solistami, m.in. Jerzym Artyszem, Andrzejem Hiolskim, Jadwigą Rappé oraz Kwartetem Wilanowskim. Dokonał wielu prawykonań dzieł polskich kompozytorów[1].
Od roku 1972 prowadzi naukę improwizacji fortepianowej w Akademiach Muzycznych w Warszawie i Łodzi. Od roku 1998 jest profesorem sztuk muzycznych[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
