Surówka – półprodukt redukcji rudy w piecu, ma bardzo wysoką zawartość węgla (powyżej 2%), zwykle 3,5-4,5% i liczne zanieczyszczenia, co czyni ją bardzo kruchą i nieprzydatną bezpośrednio jako materiał, z wyjątkiem ograniczonych zastosowań. Surówka jest stopem żelaza z węglem, krzemem, manganem, fosforem i siarką. Nazwa pochodzi stąd, że jest to półprodukt przewidziany do dalszej przeróbki, czyli surowiec.
Surówka przeznaczona jest do dalszej przeróbki w stanie ciekłym na stal lub żeliwo. Surówkę dostarcza się w stanie ciekłym lub w stanie stałym w postaci gąsek lub granulek[1].
Zgodnie z obowiązującą normą PN-EN 10020:2003[1] graniczne stężenia masowe pierwiastków wyrażone w procentach nie mogą przekroczyć:
Pierwiastek chemiczny | Stężenie masowe, % |
---|---|
Mn | ≤ 30 |
Si | ≤ 8 |
P | ≤ 3 |
Cr | ≤ 10 |
Inne dodatki stopowe ogółem | ≤ 10 |
Ze względu na budowę (strukturę) rozróżnia się surówki:
Wpływ na budowę surówki mają: skład chemiczny i szybkość chłodzenia.
Ze względu na zawartość fosforu:
Ze względu na sposób otrzymania:
Ze względu na przeznaczenie:
Surówka (w postaci pierwotnej lub powtórnie przetopiona – zwykle z dodatkiem złomu oraz żelazostopów) w odlewie użytkowym nazywa się żeliwem (inna nazwa: żelazo lane).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.