Storting
Stortinget
Herb Storting
Państwo

 Norwegia

Rodzaj

jednoizbowy

Rok założenia

1814

Kierownictwo
Przewodniczący Stortingu

Masud Gharahkhani (Partia Pracy)

Wiceprzewodniczący Stortingu


Svein Harberg (Høyre)
Nils T. Bjørke (Senterpartiet)
Morten Wold (Rødt)
Kari Henriksen (Partia Pracy)
Ingrid Fiskaa (Sosialistisk Venstreparti)

Struktura
Struktura Storting
Liczba członków

169

Stowarzyszenia polityczne

Koalicja rządząca

  •      Ap (48)
  •      Sp (28)

Opozycja

  •      H (36)
  •      FrP (21)
  •      SV (13)
  •      V (8)
  •      Rødt (8)
  •      MdG (3)
  •      KrF (3)
  •      PF (1)
Ordynacja

Ordynacja proporcjonalna

Ostatnie wybory

13 września 2021

Siedziba
Siedziba Storting
Budynek Parlamentu
Oslo
Strona internetowa
Norwegia
Godło Norwegii
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Norwegii

Wikiprojekt Polityka

Storting (norw. Stortinget) – jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii. Najwyższy organ władzy politycznej w Norwegii, ma władzę ustawodawczą oraz sprawuje kontrolę nad rządem. Wybierany co 4 lata, liczy 169 posłów (do 2005 r. – 165). W ciągu trwania kadencji Storting nie może zostać rozwiązany. Storting jest jednoizbowy. Jednak do 2009 r. na pierwszym posiedzeniu posłowie dzielili się na dwie grupy, pracujące nad projektami ustaw osobno. Były to Lagting (1/4 posłów) oraz Odelsting (3/4 posłów). Podział izby na dwie części został zniesiony 20 lutego 2007[1]. Mandaty przydzielane są według systemu proporcjonalnego.

Historia

Storting po raz pierwszy został powołany w roku 1814, na mocy konstytucji z Eidsvoll, która proklamowała niepodległość Norwegii. Początkowo wybory odbywały się przy dużym cenzusie majątkowym, jednak już w 1833 roku chłopi norwescy zdołali zapewnić sobie w nim większość na kilka lat. Wpływ na to miał przywódca chłopski Ole Gabriel Ueland[2]. Od 1898 posłów do norweskiego parlamentu wybiera się w głosowaniu powszechnym. W 1937 została wprowadzona 4-letnia kadencja parlamentu.

Obecny skład Stortingu

Ostatnie wybory do Stortingu zostały przeprowadzone w Norwegii 13 września 2021. Do parlamentu weszło 10 partii. Partie Arbeiderparteit oraz Senterpartiet, utworzyły rząd mniejszościowy. Łącznie zdobyły 76 mandatów i tym samym utworzyły pierwszy Rząd Jonasa Gahra Større[3][4].

Partia Głosy % M-ca
Norweska Partia Pracy (Arbeiderpartiet – Ap) 26.3 48
Norweska Partia Konserwatywna (Høyre – H) 20,4 36
Norweska Partia Centrum

(Senterpartiet – SP)

13,5 28
Partia Postępu (Fremskrittspartiet – Frp) 11.6 21
Norweska Socjalistyczna Partia Lewicy (Sosialistisk Venstreparti – SV) 7,6 13
Partia Czerwonych (Rødt)

Norweska Partia Lewicy (Venstre – V)

4.7 8
Norweska Partia Lewicy (Venstre – V) 4.6 8
Partia Zielonych (Miljøpartiet de Grønne – Mdg) 3.9 3
Chrześcijańsko-Demokratyczna Partia Norwegii (Kristelig Folkeparti – KrF) 3,8 3
Pasientfokus 0,3 1
Razem[4] 100 169


Zobacz też

Przypisy

  1. stortinget.no.
  2. Cieślak 1978 ↓, s. 43.
  3. Regjeringens medlemmer [online], Regjeringen.no, 20 września 2021 [dostęp 2021-12-06] (norw.).
  4. a b Valgresultat for Norge [online], NRK [dostęp 2021-12-06] (norw. bokmål).

Bibliografia

  • Tadeusz Cieślak: Zarys historii najnowszej krajów skandynawskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.



Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się