 Zespół Stone the Crows na występie Kralingen Music Festival w Rotterdamie, Holandia, 1970; Od lewej do prawej: Maggie Bell, James Dewar, Colin Allen (za perkusją), Les Harvey (tyłem). | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
1969-1973 |
| Wydawnictwo | |
| Byli członkowie | |
| Leslie Harvey, Maggie Bell, Colin Allen,John McGinnis, Jim Dewar, Steve Thompson, Ronnie Leahy, Jimmy McCulloch | |
Stone the Crows – szkocki zespół blues-rockowy założony pod koniec 1969 roku w Glasgow.
Zespół powstał po tym jak wokalistka Maggie Bell została przedstawiona gitarzyście Lesowi Harveyowi przez jego starszego brata Alexa Harveya[1]. Po wspólnym graniu w Kinning Park Ramblers, ich kolejny zespół Power został przemianowany na Stone the Crows (angielski [brytyjski-australijski] idiom oznaczający okrzyk zaskoczenia lub szoku) przez menadżera Led Zeppelin, Petera Granta[2]. Zespół był współzarządzany przez Granta i Marka Londona. London był związany z Lulu jako współautor jej piosenki "To Sir With Love" i był również mężem menedżerki Lulu, Marion Massey. London zarządzał również poprzednikiem zespołu Cartoone, w którym Peter Grant miał finansowy udział i w którym grał Les Harvey na gitarze[3].
W tym składzie zespół nagrał w 1970 roku dwa albumy studyjne Stone the Crows oraz Ode to John Law dla wytwórni Polydor Records. Śpiew Maggie Bell był porównywany do stylu Janis Joplin[4], a ona sama była powszechnie uważana za najlepszą brytyjską wokalistkę rockową. W 1972 roku zdobyła nagrodę Top Girl Singer[5].
John McGinnis i James Dewar opuścili zespół w 1971 roku, a ich miejsce zajęli Ronnie Leahy i Steve Thompson[1]. W tym zestawieniu wydał w 1971 roku trzeci album Teenage Licks. Dewar później trafił do zespołu Robina Trowera (zmarł 16 maja 2002 roku na udar mózgu).
3 maja 1972 roku gitarzysta i współzałożyciel Les Harvey został śmiertelnie porażony prądem na scenie festiwalu Top Rank Suite w Swansea na oczach grupy i publiczności[6][7]. Przewody do sprzętu grupy zostały podobno uszkodzone przez publiczność i chociaż ekipa techniczna próbowała naprawić szkody, przeoczyła luźny przewód uziemiający[8]. Harvey został porażony prądem, gdy sięgnął po mikrofon, podczas gdy jego palce dotykały metalowych strun gitary. Pozostali muzycy, którzy próbowali go ratować, sami zostali porażeni i dopiero gdy ktoś kopnął jego gitarę[9], personel medyczny był w stanie udzielić mu pomocy. Po przybyciu do szpitala stwierdzono śmierć. Les Harvey w dniu śmierci miał 27 lat.
Jimmy McCulloch zastąpił głównego kompozytora Harveya na stanowisku gitarzysty[1]. Po śmierci Harveya zespół ponownie rozważył swój kierunek rozwoju[10]. W 1972 roku został wydany czwarty i ostatni album studyjny Ontinuous Perfomance, który osiągnął 33 miejsce na brytyjskiej liście przebojów[11].
Stone the Crows ostatecznie rozpadł się w czerwcu 1973 roku[1] a Peter Grant nadal kierował karierą Maggie Bell. Pod opieką Granta, Bell później nagrała dwie płyty solowe Queen of the Night (1974) i Suicide Sal (1975) oraz album z zarządzanym przez Granta zespołem Midnight Flyer (1981). Bell jest również znana z pracy sesyjnej przy albumie Roda Stewarta Every Picture Tells a Story (1971), w szczególności z jej współwokalu ze Stewartem w tytułowym utworze[12]. Gitarzysta Jimmy McCulloch dołączył do grupy Paula McCartneya Wings w 1974 roku (zmarł 25 września 1979 roku z powodu niewydolności serca wywołanym zatruciem morfiną i alkoholem w wieku 26 lat), natomiast perkusista Colin Allen do holenderskiej grupy Focus.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
