W 1968 roku ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Gdyni-Orłowie[1], a w 1972 filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Pracę magisterską Gombrowicz i Forma Polska napisał pod kierunkiem prof. Marii Janion. W 1982 roku uzyskał stopień doktora. Za pracę doktorską System romantyczny we współczesnej literaturze polskiej na przykładzie twórczości Wacława Berenta, Bruno Schulza, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Tadeusza Konwickiego, Tadeusza Nowaka (promotor prof. Maria Janion) otrzymał nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Habilitował się w 1994 roku na podstawie rozprawy Literatura i zdrada. Od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy wyróżnioną nagrodą Ministra Edukacji Narodowej za wybitne osiągnięcia naukowe. W roku 1998 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego. W 2013 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych oraz stanowisko profesora zwyczajnego[2][3].
W czasach studenckich współpracował z pismem Uniwersytetu Gdańskiego „Bakałarz”, publikując wiersze i tworząc jego szatę graficzną. W latach osiemdziesiątych był członkiem zespołu redakcyjnego serii wydawniczej „Transgresje”. Wtedy też podjął pierwsze próby pisarskie, wydając wspólnie ze Stanisławem Rośkiem szkice literackie Bez autorytetu (1981) oraz wspólnie z Marią Janion Dzieci (w serii „Transgresje” – 1988). W rok później ukazała się jego pierwsza samodzielna analiza literacka pt. Romantyczna przestrzeń wyobraźni (1989), a w 1993 roku wydał mickiewiczowskiego Konrada Wallenroda we własnym opracowaniu historyczno-literackim (Literatura a zdrada: od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy, Biblioteka Narodowa).
W beletrystyce (pod pseudonimem Max Lars) zadebiutował dwiema powieściami fantastyczno-przygodowymi dla młodzieży: Ludzie-skorpiony i Człowiek-Litera. Również w tym czasie ukazał się jego autobiograficzny esej Krótka historia pewnego żartu, w którym autor dokonał osobistego rozrachunku z historią Gdańska z lat pięćdziesiątych XX wieku.
W latach dziewięćdziesiątych Chwin wchodził w skład Rady Redakcyjnej pisma „Borussia. Kultura. Historia. Literatura” wydawanego przez Stowarzyszenie Wspólnota Kulturowa „Borussia” działające na rzecz budowania i pogłębiania kultury dialogu i tolerancji między ludźmi różnych narodowości, wyznań, tradycji oraz współtworzenia społeczeństwa obywatelskiego[5]. Był członkiem zespołu redakcyjnego pisma „Kwartalnik Artystyczny Kujawy i Pomorze” – adresowanego do miłośników literatury, publikującego utwory najwybitniejszych pisarzy, a także młodych autorów i debiutantów.
Przełomowym momentem w karierze pisarskiej było ukazanie się powieści Hanemann (1995), nagrodzonej Paszportem Polityki. Dzieło zostało przetłumaczone na wiele języków obcych.
Publikuje w czasopismach polskich i zagranicznych (w Niemczech, Austrii, Anglii, Włoszech, Danii, Francji, Szwecji, Słowenii, Serbii, na Ukrainie, Litwie, Węgrzech, w Rumunii, Słowacji, Hiszpanii, Japonii, Szwajcarii, w Rosji i w USA).
1997 – nagroda polskiego PEN Clubu w dziedzinie prozy[91]
1999 – Pomorska Nagroda Artystyczna w dziedzinie literatury
1999 – Nagroda Fundacji Kultury za książkę Esther.
1999 – Nagroda im. Andreasa Gryphiusa przyznawaną przez Gildię Artystów Niemieckich za najlepszą książkę Europy Środkowej, dotyczącą kwestii zbliżenia między narodami (za książkę Hanemann)
2002 – Złoty Krzyż Zasługi
2006 – Nagroda w plebiscycie czytelników „Gazety Wyborczej” Gazeta Morska, Sztorm 2005, za książkę Żona prezydenta.
2007 – Sztorm Roku 2006, w kategorii literatura, za książkę „Dolina Radości”[92]
2012 – Sztorm Roku 2011, w kategorii literatura, za książkę „Panna Ferbelin”[98]
Laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (za 2013) - za dwa stanowiące spójną całość tomy: Miłosz. Interpretacje i świadectwa oraz Miłosz. Gdańsk i okolice. Relacje – Dokumenty – Głosy (pod wspólną redakcją Krystyny Chwin i Stefana Chwina)[99].
2013 – Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza za rok 2013 w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych za wybitne osiągnięcia w dziedzinie literaturoznawstwa oraz badań nad polską i europejską kulturą XIX i XX wieku[100].
2013 – Nagroda Rektora UG I stopnia za książki Miłosz. Interpretacje i świadectwa, Gdańsk 2012 oraz Miłosz. Gdańsk i okolice, pod red. Krystyny Chwin i Stefana Chwina
2014 – Neptun 2014, nagroda Prezydenta Miasta Gdańska dla wybitnych polskich i zagranicznych twórców, których działalność promuje wartości mające w Gdańsku znaczenie szczególne[101].
2015 - Nagroda Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego za dokonania literackie (laureat otrzymał pamiątkową plakietę, dyplom i 5 tys. euro)[102].
↑Absolwenci 1968 [online], Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni [dostęp 2012-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-05].
↑Skład osobowy [online], Wydział Filologiczny UG [dostęp 2013-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-13].
↑ abPolscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Biogram: Stefan Chwin. [dostęp 2015-02-07]. (pol.).
↑Gościnnie [online], Stowarzyszenie Absolwentów, Wykładowców i Słuchaczy Studium Literacko-Artystycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie [dostęp 2012-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-14].
↑Jurorzy 2007 [online], FPFF w Gdyni [dostęp 2012-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01].
↑Komitet Narodowy ds. Współpracy z Europejską Federacja Narodowych Instytucji Językoznawczych (EFNIL) [online], PAN [dostęp 2015-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-07].
↑Nasi współpracownicy [online], Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci [dostęp 2016-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-30].
↑Podziękowania [online], Gedanopedia, 26 czerwca 2014 [dostęp 2016-10-29].
↑Ostatnia Wieczerza [online], Maciej Świeszewski [dostęp 2022-03-21](pol.).
↑Rada Kultury Gdańskiej (kadencja 2019-2023) [online], gdansk.pl [dostęp 2022-10-26].
↑StanisławS.RosiekStanisławS., Bez autorytetu : [szkice], wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1981, ISBN 83-215-7824-1, OCLC 9024333 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑MaxM.LarsMaxM., Ludzie-skorpiony : przygody Joachima El Toro na wyspach archipelagu San Juan de la Cruz, wyd. 1, Bydgoszcz: Pomorze, 1985, ISBN 83-7003-044-0, OCLC 15960056 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑MariaM.JanionMariaM., Dzieci, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1988, ISBN 83-215-7850-0, OCLC 21276631 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑MaxM.LarsMaxM., Człowiek-Litera : przygody Aleksandra Umwelta podczas akcji specjalnej w Górach Santa Cruz, wyd. 1, Bydgoszcz: Pomorze, 1989, ISBN 83-7003-075-0, OCLC 25748752 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Romantyczna przestrzeń wyobraźni, wyd. 1, Bydgoszcz: Pomorze, 1989, ISBN 83-7003-085-8, OCLC 24555123 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Krótka historia pewnego żartu : sceny z Europy Środkowowschodniej, Kraków: Oficyna Literacka, 1991, ISBN 83-85158-10-3, OCLC 26448214 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Literatura i zdrada : od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy, Kraków: Oficyna Literacka, 1993, ISBN 83-85158-71-5, OCLC 28855023 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Esther, Gdańsk: Tytuł, [1999?], ISBN 83-911617-2-2, OCLC 57414883 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑KrystynaK.LarsKrystynaK., Wspólna kąpiel, wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. "Tytuł", [2000?], ISBN 83-911617-4-9, OCLC 50000367 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Złoty pelikan, Gdańsk: Wydawn. Tytuł, [2002?], ISBN 83-911617-9-X, OCLC 51863979 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Kartki z dziennika, Gdańsk: Wydawn. Tytuł, 2004, ISBN 83-911617-8-1, OCLC 55538302 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Żona prezydenta, Gdańsk: Tytuł, 2005, ISBN 83-89859-00-9, OCLC 61744603 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Wszystkie dni lata, wyd. 1, Warszawa: Wydawn. WAB, 2005, ISBN 83-7414-149-2, OCLC 61744683 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Dolina radości, Gdańsk: Tytuł, 2006, ISBN 83-89859-10-6, OCLC 77282599 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Dolina Radości, Gdańsk: Wydawn. Tytu·l, 2006, ISBN 83-89859-10-6, OCLC 237062102 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StanisławS.BarańczakStanisławS., Pokaz prozy, wyd. 1 w tej edycji, Kraków: Wydawn. Literackie, 2006, ISBN 83-08-03899-9, OCLC 86128516 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., 9 Wigilii, Warszawa: Świat Książki, 2007, ISBN 978-83-247-0819-2, OCLC 183880235 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑ abStefanS.ChwinStefanS., Dziennik dla dorosłych, Gdańsk: Wydawn. Tytuł, 2009, ISBN 83-89859-02-5, OCLC 313791579 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑JerzyJ.PilchJerzyJ., Wakacyjna miłość, Warszawa: Świat Książki, 2008, ISBN 83-247-1127-9, OCLC 234382941 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑JoannaJ.BatorJoannaJ., Pod dobrą gwiazdą : opowiadania, wyd. 1, Kraków: Wydawn. Znak, 2009, ISBN 978-83-240-1292-3, OCLC 501149412 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑AnnaA.Dziewit-MellerAnnaA., Teoria trutnia i inne, Wołowiec: Wydawn. Czarne, 2009, ISBN 978-83-7536-076-9, OCLC 436669415 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑Stefan Chwin, „Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni” [online], Culture.pl [dostęp 2012-03-25].
↑StefanS.ChwinStefanS., Panna Ferbelin, Gdańsk: Wydawn. Tytuł, 2011, ISBN 83-89859-08-4, OCLC 712779703 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Miłość we Wrocławiu, wyd. 1, Kraków: Wydawn. EMG, 2011, ISBN 978-83-931018-4-9, OCLC 780066142 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑KrystynaK.ChwinKrystynaK., StefanS.ChwinStefanS., Miłosz : Gdańsk i okolice : relacje, dokumenty, głosy, Gdańsk, ISBN 978-83-89859-18-1, OCLC 834525393 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Miłosz : interpretacje i świadectwa, Gdańsk, ISBN 978-83-89859-17-4, OCLC 830837071 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Samobójstwo i "grzech istnienia", Gdańsk, ISBN 978-83-89859-20-4, OCLC 855909299 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑StefanS.ChwinStefanS., Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni, wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. "Tytuł", [2010], ISBN 83-89859-04-1, OCLC 653135355 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑MartaM.KijowskaMartaM., KrystynaK.Turkowska-ChwinKrystynaK., Edition.foto TAPETA Berlin, Ein deutsches Tagebuch, Berlin, ISBN 978-3-940524-32-4, OCLC 908618205 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑„Zwodnicze piękno” – „Tygodnik Powszechny” z wyjątkowym esejem Stefana Chwina wciąż w kioskach! [online], Tygodnik Powszechny, 15 czerwca 2016 [dostęp 2016-09-16].
↑StefanS.ChwinStefanS., Srebrzysko : powieść dla dorosłych, Gdańsk, ISBN 978-83-89859-65-5, OCLC 969679714 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑ abStefanS.ChwinStefanS., Opowiadania dla Krystyny, Gdańsk, ISBN 978-83-89859-57-0, OCLC 1078691576 [dostęp 2021-01-21].brak strony (książka)
↑Profesor Stefan Chwin i Krystyna Lars Chwin nominowani do Pomorskiej Nagrody Literackiej „Wiatr od morza” w kategorii Literacka Książka Roku | Wydział Filologiczny [online], fil.ug.edu.pl [dostęp 2022-10-22].
↑StefanS.ChwinStefanS., Mobilny duch. Pochwała człowieka niezakorzenionego, „Polityka”, Nr 42/2000, 14 października 2000 [dostęp 2012-03-27].brak strony (czasopismo)
↑StefanS.ChwinStefanS., Traktat o dłoniach i rzeczach. W odpowiedzi na „Traktat teologiczny” Czesława Miłosza, „Tygodnik Powszechny”, Nr 2/2002, 13 stycznia 2002 [dostęp 2012-03-26].brak strony (czasopismo)
↑StefanS.ChwinStefanS., Polityka jest piękna, „Tygodnik Powszechny”, Nr 38/2002, 22 września 2002 [dostęp 2012-03-28].brak strony (czasopismo)
↑StefanS.ChwinStefanS., Przedszkolanka z ulicy Twerskiej, „Tygodnik Powszechny”, Nr 47/2002, 24 listopada 2002 [dostęp 2012-03-28].brak strony (czasopismo)
↑StefanS.ChwinStefanS., Triumf pedagoga Pimki [online], Wyborcza.pl, 1 czerwca 2007 [dostęp 2012-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-25].
↑StefanS.ChwinStefanS., My, Ablowie, czyści jak łza [online], Wyborcza.pl, 4 października 2008 [dostęp 2012-03-26].
↑StefanS.ChwinStefanS., Esesman Aule i kłamstwo Europy [online], Wyborcza.pl, 26 września 2008 [dostęp 2012-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-11].
↑StefanS.ChwinStefanS., Sąsiad w mundurze [online], Wyborcza.pl, 11 listopada 2008 [dostęp 2012-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-23].
↑StefanS.ChwinStefanS., Równo czyli po połowie [online], Wyborcza.pl, 19 czerwca 2009 [dostęp 2012-03-26].
↑StefanS.ChwinStefanS., Dolina mroku, dolina światła, „Tygodnik Powszechny”, Onet.pl, 9 marca 2010 [dostęp 2012-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-17].
↑StefanS.ChwinStefanS., Formy niewoli w wolnej Polsce, „Tygodnik Powszechny”, Onet.pl, 2 lutego 2010 [dostęp 2012-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-28].
↑Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie [online], Culture.pl, 21 listopada 2011 [dostęp 2012-03-02].
↑Teatr Wybrzeże w Gdańsku „Hanemann” [online], teatry.art.pl [dostęp 2012-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-29].
↑„Fałszywy thriller / Stefan Chwin” rozm. przepr. Katarzyna Kubisiowska. Tygodnik Powszechny, 2005, nr 33, dod. s. 4-5
↑„Wściekły / Stefan Chwin” rozm. przepr. Sebastian Łupak. Gazeta Wyborcza, 2005, nr 171, dod. Duży Format nr 28, s. 8-11
↑„Prześwity w kamiennych tablicach / Stefan Chwin” rozm. przepr. Andrzej Franaszek. Tygodnik Powszechny, 2006, nr 52, s. 12-13
↑„Solidarność i samotność : drogi do wolności: jak mówić o naszej najnowszej historii / Stefan Chwin” rozm. przepr. Jarosław Zalesiński. Tygodnik Powszechny, 2007, nr 37, s. 7
↑„Skąd ten strach? / Stefan Chwin” rozm. przepr. Sebastian Duda. Newsweek Polska, 2008, nr 10, s. 22-26
↑StefanS.ChwinStefanS., Tajemnica zbiorowego grobu. Pochowajcie ich pod Malborkiem [online], Wyborcza.pl, 16 lutego 2009 [dostęp 2012-03-24].
↑KatarzynaK.FidosKatarzynaK., Chwin: Żałoba nie stworzyła wspólnoty obywatelskiej [online], Krytyka Polityczna, 25 kwietnia 2010 [dostęp 2012-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-05-26].
↑RafałR.KalukinRafałR., Polaków łączy tylko ból [online], Wyborcza.pl, 2 maja 2010 [dostęp 2012-03-24].
↑CezaryC.PolakCezaryC., Stefan Chwin: Obecność silnych i dobrych kobiet rozjaśnia duszę [online], Dziennik.pl, 9 marca 2011 [dostęp 2012-03-24].
↑CezaryC.PolakCezaryC., Stefan Chwin: Obecność silnych i dobrych kobiet rozjaśnia duszę [online], Dziennik.pl, 9 marca 2011 [dostęp 2012-03-26].
↑Chwin: Adam Michnik jest autorytetem, który nie zastygł w pomnikowej pozie [online], Polska Times, 6 stycznia 2011 [dostęp 2012-03-26].
↑BarbaraB.SzczepułaBarbaraB., Stefan Chwin: Moją muzą jest żona Krystyna [online], Dziennik Bałtycki, 16 kwietnia 2011 [dostęp 2012-03-24].
↑DorotaD.KaraśDorotaD., Chwin: To była żałoba? Nie. Mentalność serialowa [online], Wyborcza.pl, 29 kwietnia 2011 [dostęp 2012-03-24].
↑JarosławJ.ZalesińskiJarosławJ., Pisarz Stefan Chwin o śmierci polskich żołnierzy w Afganistanie [online], Dziennik Bałtycki, 22 grudnia 2011 [dostęp 2012-03-24].
↑DorotaD.KaraśDorotaD., Chwin: Nie jestem pokornym uczniem Güntera Grassa [online], Gazeta.pl, 23 kwietnia 2011 [dostęp 2012-03-26].
↑AndrzejA.FranaszekAndrzejA., Płomień życia, „Tygodnik Powszechny”, Nr 13/2011, Onet.pl, 29 marca 2011 [dostęp 2012-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-07].
↑MarekM.GórlikowskiMarekM., Stefan Chwin: większość kobiet w Polsce wolałaby, żeby ich dziecko było faszystą niż pedałem [online], Wyborcza.pl, 29 listopada 2013 [dostęp 2014-01-28].
↑Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], Urząd Miejski w Gdańsku, 19 marca 2014 [dostęp 2012-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-07].
↑Literatura: Stefan Chwin [online], Polityka.pl, 3 listopada 2009 [dostęp 2012-03-20].
↑Mieczysław Abramowicz – Nagroda im. Ericha Brosta dla Stefana Chwina, sprawozdanie z wręczenia nagrody Dialog [Hamburg], 1997 nr 3/4 s.107
↑Aleksandra Ubertowska – Pisarstwo pojednania Gazeta Wyborcza, 1997 nr 218 s.11
↑Laureaci nagród Polskiego PEN Clubu [online], penclub.com.pl [dostęp 2012-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-02].
↑Jerzy Kukliński – Kronika Gdańska, Styczeń-Czerwiec 2007 w Dwumiesięczniku „30 dni” 1(75) 2008, str. III. Jest to nagroda II edycji plebiscytu „Gazety Wyborczej. Trójmiasto”.
↑MichałM.PiotrowskiMichałM., 33 lata ze Stefanem Chwinem [online], Urząd Miejski w Gdańsku, 31 października 2008 [dostęp 2012-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-10].
↑Profesor Stefan Chwin odznaczony za zasługi dla Pomorza [online], Uniwersytet Gdański [dostęp 2012-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-01].
↑Człowiek Roku 2009 i Medal Mściwoja II [online], Uniwersytet Gdański, 12 grudnia 2011 [dostęp 2012-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-02].
↑Przyznano Nagrody Literackie Gdynia 2011 [online], TVP Gdańsk, 18 czerwca 2011 [dostęp 2012-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-13].
↑Sztormy w rękach artystów [online], Gazeta.pl, 16 lutego 2012 [dostęp 2012-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-07].
↑Oni otrzymali nagrodę Splendor Gedanensis [online], oficjalna Urząd Miejski w Gdańsk, 19 marca 2013 [dostęp 2013-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-10].
↑Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” [online], Urząd Miejski w Gdańsku, 27 sierpnia 2013 [dostęp 2015-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-30].
↑Nagroda imienia Lindego dla Stefana Chwina [online], Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa, 28 czerwca 2015 [dostęp 2016-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-09].
Linki zewnętrzne
Chwin Stefan. Materiał dostępny za lata 1989-2012 [online], Polska Bibliografia Literacka, Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2012-03-25].
JoannaJ.PanekJoannaJ., Wizyta dwóch duchów, czyli Stefan Chwin w Krakowie [online], niedoczytania.pl, 26 listopada 2008 [dostęp 2012-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-02].
WojciechW.GiedrysWojciechW., Stefan Chwin w Toruniu: – Praca nad tekstem to poważna, a czasem mozolna sprawa [online], Gazeta Pomorska, 15 października 2010 [dostęp 2012-03-25].
DanutaD.DobrowolskaDanutaD., Literatura i zdrada: od „Konrada Wallenroda” do „Małej apokalipsy”. Stefan Chwin, Kraków 1993: (recenzja), „Pamiętnik Literacki”, Nr 86/4, BazHum, 1995, s. 145–149 [dostęp 2016-10-29].