Starliner (pełna nazwa CST-100 Starliner) – załogowy statek kosmiczny zaprojektowany i budowany przez amerykańską firmę The Boeing Co. we współpracy z Bigelow Aerospace, w ramach ogłoszonego przez NASA programu Commercial Crew Development (CCDev). Skrót w nazwie statku pochodzi od Crew Space Transportation. Jego podstawowym zadaniem będzie transport załóg do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS)[1] oraz do prywatnej stacji orbitalnej projektowanej przez Bigelow Aerospace. Kapsuła Starliner będzie mogła być wynoszona za pomocą różnych rakiet nośnych, w tym Atlas V, Delta IV i Falcon 9[2], a nawet zaproponowaną przez Alliant Techsystems rakietą Liberty.
Według planów z 2018 roku pierwszy orbitalny, bezzałogowy lot testowy Starlinera miał nastąpić w kwietniu 2019 roku[3]. Pierwszy załogowy lot statku miał się odbyć w sierpniu 2019 roku[3]. Pojazd zostanie wyniesiony na orbitę rakietą Atlas V 422 z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station[4]. Załogę mają stanowić: Christopher Ferguson, Robert Behnken i Nicole Aunapu Mann[3].
Wygląd statku Starliner zewnętrznie przypomina budowany przez Lockheed Martin dla NASA statek Orion. Nie podano jeszcze ostatecznych wymiarów nowego statku, ale będzie on miał wielkość pomiędzy statkami Apollo i Orion. Będzie on wykorzystywany wyłącznie do transportu ludzi na niską orbitę okołoziemską (LEO), zatem nie potrzebuje obecnej na Orionie infrastruktury niezbędnej do przeprowadzania lotów w głębszy kosmos, np. na orbitę wokółksiężycową. W związku z tym będzie w stanie zabrać 7-osobową załogę dzięki większej pojemności użytecznej oraz zredukowanej masie wyposażenia.
W ramach programu Commercial Crew Program (CCP) NASA w pierwszej rundzie, nazwanej Commercial Crew Development (CCDev), w lutym 2009 r. przyznała firmie Boeing kwotę 18 mln USD na prace wstępne nad statkiem[7]. W drugiej rundzie (Commercial Crew Development Round 2, CCDev2), która rozpoczęła się w kwietniu 2011 r., Boeing otrzymał 92,3 mln USD[8], zaś jesienią tego samego roku dodatkowe 20,6 mln USD. Łącznie z kwotą 130,9 mln USD Boeing był największym beneficjentem dwóch pierwszych rund programu CCP. Następnie Boeing został największym beneficjentem trzeciej rundy programu, nazwanej CCiCap, rozpoczętej w sierpniu 2012 r.[9], otrzymując dalsze 460 mln USD. W czwartej rundzie CCtCap, której beneficjentów ogłoszono we wrześniu 2014 r.[10], Boeingowi przyznano 4,2 mld USD. Kapsuła Starliner została jednym z dwóch finalistów programu CCP, obok Dragona firmy SpaceX.
31 października 2011 r. NASA ogłosiła wydzierżawienie Orbiter Processing Facility-3 w Kennedy Space Center (KSC) na potrzeby produkcji i testów statku Starliner[11].
4 września 2015 r. Boeing poinformował o nadaniu statkowi, dotychczas określanemu jako CST-100, oficjalnej nazwy CST-100 Starliner[12].
20 grudnia 2019 Starliner wystartował do pierwszego lotu w kosmos. W czasie tego bezzałogowego lotu przetestowane miały być wszystkie komponenty oraz procedury dokowania do ISS. Do wyniesienia użyto rakiety Atlas V[13]. Lot odbył się z awarią, statek kosmiczny nie osiągnął celu[14]. 22 grudnia 2019 r. statek kosmiczny powrócił na Ziemię[15].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.