Y (minuskuła: y) (igrek) – dwudziesta piąta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego. Litera nazywana jest igrek (z łac. y graeca). W języku polskim oznacza dźwięk [ɨ] lub [ɘ], niekiedy oznacza spółgłoskę [j], np. w starszym zapisie nazwiska Zamoyski. Literą tą w języku polskim zaczyna się tylko kilka słów, będących zapożyczeniami, i czyta się jak zwykle [j]: yale, yeti, yorkshire oraz yuppie. Wyjątkami są słowa ypsilon i ylid, czytane przez [ɨ]. „Słownik języka polskiego” pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego (1900–1927) podaje wyrazy ykać i ykanie jako regionalne odpowiedniki wyrazów czkać i czkanie oraz wykrzykniki ychy, ychychy, yja, yjo[1]. W innych językach może oznaczać na przykład samogłoskę [y] (np. niem. sympathisch [zʏmˈpaːtɪʃ]), [ɪ] (np. cz. my [mɪ]) lub spółgłoskę [j] (np. hisz. ayer [aˈjeɾ]).
| Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
|
|
ⓘY | 
|
|
 i
|
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
