| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ړ |
|---|---|
| Postać początkowa |
ړـ |
| Postać środkowa |
ـړـ |
| Postać końcowa |
ـړ |
| Podstawowe pismo | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Že (ژ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: kurdyjskim, ujgurskim (w Chinach), urdu, paszto, perskim[1][2][3][4][5]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ʒ], tj. spółgłoski szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej.
Litera ta wchodziła także w skład alfabetu języka osmańskiego[6].
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ژ | ـژ | ـژ | ژ |
| Znak | ژ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Jeh | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1688 | U+0698 |
| UTF-8 | 218 152 | da 98 |
| Odwołania znakowe SGML | ژ | ژ |
| Podstawowe litery | |
|---|---|
| Inne litery |
|
| Dwuznaki |
|
| Ligatury |
|
| Znaki dodatkowe | |
| Znaki samogłoskowe |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.