ResponseEve, a responsive template by SiGa

Ч

Informacje podstawowe
Majuskuła	Ч
Minuskuła	ч
Podstawowe pismo	cyrylica
Multimedia w Wikimedia Commons
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ч, Чч (cze) – 25. litera podstawowej cyrylicy. Oryginalnie oznaczała spółgłoskę [ʧ] i tak też jest czytana współcześnie w większości języków. Jedynie w języku rosyjskim oznacza głoskę palatalną (miękką) [ʨ]. W języku ukraińskim w pozycji przed І, Ю, Я także oznacza spółgłoskę miękką.

W języku polskim jest transkrybowana przez cz. Oficjalna transkrypcja na alfabet łaciński w językach bułgarskim, rosyjskim i ukraińskim to ch; w językach białoruskim, serbskim i macedońskim – č.

Ortografia języka rosyjskiego

W rosyjskiej ortografii o wyborze między zapisem ча/чя (cza/czia), чо/чё (czo/czio), чу/чю (czu/cziu), чи/чы (czi/czy), че/чэ (czie/cze) decyduje nie wymowa, ale przyjęte zasady formalne oraz względy porządku etymologicznego i historycznego. Typowe pisownie to cza, czu, czi, czie; przeciwstawne czia, cziu, czy, cze są praktycznie niemożliwe, chociaż można je znaleźć w zapożyczeniach np. (Мкртчян, Чюрлёнис, Чэнду, Чыонг) lub są używane ze względów estetycznych: na przykład poetka końca XIX i początku XX wieku Olga Czumina (Олга Чумина) publikowała pod nazwiskiem Cziumina (Чюмина).

Kodowanie

Zobacz też

• Щ
• Č
• Cz

Przypisy