Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Numer IPA 104 135
d3
Jednostka znakowa

d​3

Unikod

U+0064 U+0033

UTF-8 (hex)

64 33

ʤ
Jednostka znakowa

ʤ

Unikod

U+02a4

UTF-8 (hex)

ca a4

Inne systemy
X-SAMPA dZ lub d_rZ
Kirshenbaum dZ
Przykład
informacje • pomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna (bardziej precyzyjnie spółgłoska zwarto-szczelinowa sycząca zadziąsłowa dźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [d3] lub z łącznikiem [d͡3] (dawniej [ʤ]). W niektórych opracowaniach można spotkać się również z transkrypcją d̠3

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

  • modulowany jest strumień powietrza wydychany z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
  • tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, jest to spółgłoska ustna
  • prąd powietrza w jamie ustnej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – spółgłoska środkowa
  • koniuszek języka i jego brzeżek kontaktują się z miejscem tuż za górnymi dziąsłami – jest to spółgłoska zadziąsłowa
  • Dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przejścia bezpośrednio, bez plozji, do spółgłoski [3]
  • wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna

Warianty

Przykłady


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się