Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa bezdźwięczna
Numer IPA 126
ɸ
Jednostka znakowa

ɸ

Unikod

U+0278

UTF-8 (hex)

c9 b8

Inne systemy
X-SAMPA p\
Kirshenbaum P
IPA Braille↗ ⠨⠋
Przykład
informacje • pomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɸ]

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɸ]:

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej): [ɸʲ]
  • wzniesienie tylnej części grzbietu języka w kierunku podniebienia tylnego, mówimy spółgłosce welaryzowanej: [ɸˠ]
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce [ɸʷ]

Oprócz opisanej artykulacji szczelinowej, istnieje spółgłoska półotwarta, w czasie artykulacji której szczelina między wargami jest większa: [ɸ̞] (pod znakiem znajduje się znak diakrytyczny wskazujący na szerszą szczelinę).

Artykulacja szczelinowej [ɸ̞] różni się od spółgłoski wargowo-zębowej [f] tylko miejscem powstania szczeliny.

Przykłady

  • w języku japońskim jako alofonem głoski [h] przed samogłoską /u/. Do XVII wieku n.e. japońskie h w każdej pozycji wymawiano jako [ɸ].
    • fuhai [ɸɯhai] "surowy"
  • w języku maori: whakapapa [ɸakapapa] "rodowód"
  • w języku itelmeńskim: чуфчуф [tʃuɸtʃuɸ] "deszcz"

Terminologia

Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa to inaczej spółgłoska frykatywna bilabialna.


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się