Siedem życzeń
Gatunek

fantasy
przygodowy
komediowy

Kraj produkcji

Polska

Oryginalny język

polski

Główne role

patrz sekcja Obsada

Muzyka tytułowa

Banda i Wanda „Siedem życzeń”

Liczba odcinków

7

Liczba serii

1

Produkcja
Produkcja

Centralna Wytwórnia Programów i Filmów Telewizyjnych „Poltel”

Reżyseria

Janusz Dymek

Scenariusz

Andrzej Kotkowski
Maciej Zembaty

Muzyka

John Porter
Banda i Wanda

Zdjęcia

Antoni Wójtowicz

Scenografia

Jacek Osadowski

Czas trwania odcinka

46–64 min

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Polska

Stacja telewizyjna

TVP1

Pierwsza emisja

18 maja 198629 czerwca 1986

Lata emisji

1986

Status

zakończony

Format obrazu

4:3

Siedem życzeń – polski serial telewizyjny dla młodzieży nakręcony w 1984 roku, w reżyserii Janusza Dymka według scenariusza Macieja Zembatego i Andrzeja Kotkowskiego[1]. Role główne zagrali m.in. Daniel Kozakiewicz, Izabella Olejnik i Witold Dębicki, a Maciej Zembaty udzielił głosu postaci kota. W dwóch odcinkach pojawił się też rockowy zespół Wanda i Banda[2], który specjalnie na potrzeby serialu nagrał 9 piosenek[3], w tym tytułową, która stała się jednym z największych hitów grupy. Epizodyczną rolę zagrał również John Porter, twórca muzyki serialu.

Premiera serialu została opóźniona o dwa lata[4] i regularna emisja rozpoczęła się 18 maja w kinie Teleranka, a zakończyła 29 czerwca 1986. Produkcja zdobyła ogromną popularność i uznanie, stając się jednym z najsłynniejszych seriali młodzieżowych lat 80. w Polsce. W późniejszych latach serial emitowany był m.in. na kanałach MiniMax[5], TVP Polonia i TVP Kultura. W listopadzie 2008 roku wydano Siedem życzeń na płytach DVD[6], a w listopadzie 2009 ukazała się płyta z piosenkami z serialu, zatytułowana Piosenki z serialu Siedem życzeń[7]. Serial oficjalnie opublikowano również na platformie TVP VOD.

Tło powstania

Osiedle Gocław-Orlik

Choć serial nakręcono w 1984 roku, to napisy końcowe błędnie podają jako rok produkcji 1983. Zdjęcia do serialu powstały w większości w Warszawie, m.in. na nowym wówczas osiedlu Gocław-Orlik. Na potrzeby filmu zbudowano tam plac zabaw, z którego potem przez kilka lat korzystały dzieci z osiedla. Zdjęcia wewnątrz mieszkania głównych bohaterów były jednak kręcone na osiedlu Jelonki przy ul. Lazurowej 6 w czwartej klatce na ostatnim, 10. piętrze.[8] Do zdjęć szkoły podstawowej Darka wykorzystano budynek VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana. Natomiast część zdjęć do szóstego odcinka powstała w Warnie w Bułgarii, gdzie tamtejsza pustynia miała posłużyć jako sceneria starożytnego Egiptu, a także w Kazimierzu Dolnym.[9]

Pomysłodawcą postaci mówiącego kota był Maciej Zembaty, zainspirowany występem tresowanego kota, który obejrzał w kabarecie w Szwajcarii[10]. W archiwum TVP zachował się dokument wskazujący na trudności w nakręceniu scen dialogów Darka z Rademenesem[11]. Spowodowały one przedłużenie montażu i udźwiękowienia serialu do 525 dni, czyli pięć razy więcej niż planowano[12]. Początkowo krążyła pogłoska, jakoby kota uśpiono i dyskretnie spoza kadru ruszano martwym pyszczkiem, a jego właścicielce wypłacono obiecaną sumę ubezpieczenia za stratę zwierzęcia[1][13]. Jednak ruchy głowy i pyszczka kota wskazują na zapętlone odtwarzanie jednego ujęcia; ponadto martwy kot powinien mieć rozszerzone źrenice. Teorii uśpienia kota zaprzeczył sam Kozakiewicz, tłumacząc, że w scenach mówionych użyto pacynki, a samego Rademenesa „zagrały” aż trzy różne koty[14].

W pierwszym odcinku dozorca bloku Alfred Rosolak występuje w bluzie klubu sportowego Polonia Warszawa. W czwartym i piątym odcinku na szafce w pokoju Darka widać zdjęcie Izabeli Trojanowskiej, choć jej utwory były zakazane przez ówczesną cenzurę po tym, jak piosenkarka zdecydowała się na emigrację z Polski[15].

Opis fabuły

Serial opowiada o trzynastoletnim chłopcu o imieniu Darek, który pewnego dnia ratuje czarnego kota przed podwórkowymi chuliganami na swoim osiedlu. W domu okazuje się, że nie jest to zwyczajne zwierzę, a mówiący kot o imieniu Rademenes. Wdzięczny za uratowanie życia, Rademenes obiecuje Darkowi spełnić jego tytułowe siedem życzeń – jedno życzenie w każdą kolejną środę, czyli dzień tygodnia, w którym Darek ocalił kota. Początkowo chłopiec nie potrafi docenić daru Rademenesa i wypowiadane przez niego życzenia są dość powierzchowne. W pierwszym odcinku pochopnie żąda instrumentów muzycznych, które widzi w telewizji[16], a w trzecim przybiera ciało własnego ojca i pod taką postacią wybiera się do kina na film Seksmisja, który wyświetlany był w czasie produkcji serialu. Kot jednak szybko zaprzyjaźnia się z chłopcem i z wielką chęcią spełnia jego zachcianki, a w trudnych chwilach podtrzymuje go na duchu. Darek dba o kota i w tajemnicy przed rodzicami utrzymuje fakt, że zwierzę mówi.

W kolejnych tygodniach życzenia chłopca stają się bardziej przemyślane, m.in. dobre samopoczucie dla matki w jej imieniny. W szóstym odcinku okazuje się, że Rademenes był tak naprawdę człowiekiem urodzonym w starożytnym Egipcie, który za wyjawienie Egipcjanom teorii ruchu Ziemi wokół Słońca oraz efektu zaćmienia Słońca i Księżyca został skazany na karę odradzania się w postaci kota przez tysiąclecia. W siódmym odcinku Darek decyduje się poświęcić swoje ostatnie życzenie kotu, tak by ten przemienił się z powrotem w człowieka. Zwierzę niespodziewanie znika, jednak później pojawia się pod postacią człowieka o imieniu Senemedar (Rademenes pisane od końca), który okazuje się być marokańskim współpracownikiem ojca[15].

Obsada

Role główne
Role drugoplanowe i epizodyczne

Lista odcinków

Serial ma siedem odcinków (dokładnie tyle, ile życzeń może wykorzystać Darek).[17]

  1. „Rademenes”
  2. „Spojrzenie Faraona”
  3. „Być dorosłym”
  4. „Dużo szczęścia i słodyczy”
  5. „Magiczny pierścień”
  6. „Klątwa bogini Bast
  7. „Senemedar”

Przypisy

  1. a b Siedem Życzeń. nostalgia.pl. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-23)]. (pol.).
  2. Sebastian Płatek: Nie wszyscy muszą być na okładkach kolorówek - to miejsce zajęte przez gwiazdy seriali.... netfan.pl, 2010-01-13. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
  3. Wanda i Banda jubileuszowo na żywo. Onet.pl, 2008-11-07. [dostęp 2009-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-28)]. (pol.).
  4. Wanda Kwietniewska: uwielbiam barwę głosu Sheryl Crow. polskieradio.pl, 2017-02-05. [dostęp 2021-10-24]. (pol.).
  5. Minimax - Dzieci - Nasi ulubieńcy. minimax.com.pl. [dostęp 2021-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-02-06)]. (pol.).
  6. „Siedem życzeń” już na płytach DVD. Filmweb, 2008-11-24. [dostęp 2009-06-22]. (pol.).
  7. Wanda i Banda z piosenkami z serialu "Siedem życzeń". Onet.pl, 2009-11-08. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
  8. 7 życzeń 1983/84 Jelonki. gazeta.pl, 2007. [dostęp 2021-10-23]. (pol.).
  9. PnŚ Extra - szlakiem polskich seriali - Siedem życzeń. tvp.pl, 2018-11-10. [dostęp 2021-10-24]. (pol.).
  10. "Siedem życzeń": Sekret Rademenesa. Interia.pl, 2015-10-23. [dostęp 2021-10-23]. (pol.).
  11. Odpis wysłany do wiadomości Działu Prod. Filmu. tvp.pl, 1984. [dostęp 2010-09-29]. (pol.).
  12. Siedem życzeń. nostalgia.pl. [dostęp 2021-10-24]. (pol.).
  13. Kamil M. Śmiałkowski: Miaucząc z ekranu. Onet.pl, 2009-09-10. [dostęp 2015-10-27]. (pol.).
  14. Paweł Piotrowicz: Kultowość na życzenie. Onet.pl, 2012-11-29. [dostęp 2021-10-24]. (pol.).
  15. a b Siedem życzeń – serial telewizyjny. izabelatrojanowska.republika.pl. [dostęp 2010-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-05)]. (pol.).
  16. Wanda i Banda wspomina serial "Siedem życzeń". Interia.pl, 2018-09-07. [dostęp 2021-10-23]. (pol.).
  17. 7 x Siedem życzeń na DVD. empik.com, 2008-11-24. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się