ResponseEve, a responsive template by SiGa

Siarhiej Sidorski

Сярге́й Сідо́рскі

Siarhiej Sidorski (2010)
Pełne imię i nazwisko	Siarhiej Siarhiejewicz Sidorski
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1954 Homel
Premier Republiki Białorusi
Okres	od 19 grudnia 2003 (p.o. od 10 lipca) do 28 grudnia 2010
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Hienadź Nawicki
Następca	Michaił Miasnikowicz
Pierwszy zastępca premiera Republiki Białorusi
Okres	od 3 lipca 2002 do 10 lipca 2003
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Zastępca premiera Republiki Białorusi
Okres	od 24 września 2001 do 3 lipca 2002
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Zastępca, pierwszy zastępca Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego
Okres	od 1998 do 24 września 2001
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Multimedia w Wikimedia Commons

Siarhiej Siarhiejewicz Sidorski (biał. Сярге́й Сярге́евіч Сідо́рскі, ros. Серге́й Серге́евич Сидо́рский, Siergiej Siergiejewicz Sidorski; ur. 13 marca 1954 w Homlu) – białoruski polityk, w latach 2003–2010 premier Republiki Białorusi.

W 1976 ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki Białoruskiego Instytutu Inżynierów Transportu Kolejowego. Doktor nauk technicznych. Specjalista w dziedzinie technologii próżniowo-plazmowych. Zasłużony pracownik przemysłu Republiki Białorusi. Autor ponad 40 naukowych prac i monografii. Akademik Międzynarodowej Akademii Inżynieryjnej. Karierę zawodową rozpoczął jako elektryk, elektromonter.

• 1976–1992 – majster montowni, naczelnik laboratorium, naczelnik oddziału, zastępca dyrektora Homelskiej Fabryki Sprzętu Radiotechnicznego;
• 1991–1992 – dyrektor Homelskiej Fabryki Sprzętu Radiotechnicznego;
• 1992–1998 – dyrektor generalny Homelskiego Zakładu Naukowo-Produkcyjnego „Raton”;
• 1998–2001 – zastępca, a później pierwszy zastępca przewodniczącego Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego;
• 24 września 2001 – mianowany na stanowisko zastępcy premiera Republiki Białorusi^[1];
• 3 lipca 2002 – mianowany pierwszym zastępcą premiera Republiki Białorusi; w rządzie odpowiedzialny za kwestie dot. rozwoju przemysłu, budownictwa, transportu i energetyki^[2];
• 10 lipca 2003 – mianowany p.o. premiera na miejsce zdymisjonowanego Hienadzia Nawickiego^[3] (Rozporządzeniem Prezydenta Nr 304^[4]);
• 19 grudnia 2003 – mianowany na premiera Republiki Białorusi^[5] (Rozporządzeniem Prezydenta Nr 564^[6] i za zgodą parlamentu);
• 11 marca 2004 – „za znaczący osobisty wkład w rozwój społeczno-gospodarczy” otrzymał Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi^[7];
• 8 kwietnia 2006 – Rada Ministrów z Sidorskim na czele, zgodnie z art. 106 Konstytucji Białorusi, złożyła pełnomocnictwa „nowo wybranemu” prezydentowi Republiki Białorusi^[8]. 12 kwietnia Alaksandr Łukaszenka wniósł do Izby Reprezentantów propozycję ponownego wyznaczenia Sidorskiego na premiera. 17 kwietnia jego kandydatura została zatwierdzona przez Izbę^[9]. Była to czysta formalność w związku z wyborami prezydenckimi, ponieważ zarówno prezydent, jak i premier pozostali bez zmian.
• 27 grudnia 2010 – premier Sidorski zgodnie z art. 106 konstytucji złożył na ręce ponownie wybranego prezydenta Łukaszenki dymisję swojego gabinetu. Prezydent dymisję przyjął^[10], a następnego dnia powołał nowy rząd na czele z Michaiłem Miasnikowiczem^[11].

Siarhiej Sidorski potrafi posługiwać się językiem niemieckim. Żonaty, ma dwie córki.

Odznaczenia

• Tytuł Honorowego Obywatela Homla – za duży osobisty wkład w ochronę i rozwój ekonomicznego potencjału Homla (wrzesień 2012)^[12]

Zobacz też

• Rząd Siarhieja Sidorskiego

Przypisy