ResponseEve, a responsive template by SiGa

Siły Zbrojne Luksemburga
Państwo	Luksemburg
Data sformowania	16 lutego 1881
	Dane podstawowe
Obecny dowódca	Głównodowodzący; wielki książę Henryk; ; minister obrony; François Bausch; ; Szef Sztabu Armii; gen. Steve Thull
Podporządkowanie	ministerstwo obrony
Liczebność	ok. 1000
	Budżet wojskowy
% PKB	0,56 (2021e)

Siły Zbrojne Luksemburga (luks. Lëtzebuerger Arméi, fr. Armée luxembourgeoise, niem. Luxemburgische Armee) – siły i środki wydzielone przez Luksemburg do zabezpieczenia własnych interesów i prowadzenia walki zbrojnej zarówno na jej terytorium oraz poza nim. Składają się tylko z wojsk lądowych. Od 1967 roku służba wojskowa w Luksemburgu jest ochotnicza. W skład Sił Zbrojnych Luksemburga wchodzi (2011) 450 zawodowych żołnierzy, około 340 rekrutów i 100 pracowników cywilnych. Głównodowodzącym jest Wielki Książę, ale codzienna odpowiedzialność za sprawy obronne spoczywa na ministrze obrony.

Od 1994 r. Luksemburg uczestniczy w Eurokorpusie, brał udział też w misjach UNPROFOR i IFOR w byłej Jugosławii, niewielki kontyngent bierze udział w natowskiej misji SFOR w Bośni. Luksemburscy żołnierze zostali również wysłani do Afganistanu by wspierać ISAF.

Armia Luksemburga

Armia Luksemburga ma cztery formacje będące pod kontrolą Centrum Wojskowego.

Kompania A

Kompania A jest pierwszą z dwóch kompanii strzeleckich. Jest luksemburskim kontyngentem do Eurokorpusu. Kompania składa się z czterech plutonów: plutonu dowodzenia, plutonu przeciwpancernego wyposażonego w wyrzutnie pocisków TOW i dwóch plutonów strzeleckich.

Kompania B

Kompania B jest jednostką edukacyjną, prowadzi różne kursy dla personelu.

Kompania dowodzenia i szkolenia

Kompania dowodzenia i szkolenia jest główną jednostką szkoleniową armii luksemburskiej, odpowiada za:

szkolenie podstawowe
szkolenie kierowców
trening sprawności fizycznej

Kompania D

Kompania D to druga kompania strzelecka. Jest luksemburskim wkładem do sił NATO jako Luksemburska Kompania Rozpoznawcza. Jej struktura jest identyczna jak kompanii A.

Uzbrojenie i wyposażenie

Broń strzelecka

Uzbrojenie przeciwpancerne i artyleria

granatnik M72 LAW
ppk BGM-71 TOW
105 mm haubica do celów ceremonialnych

Pojazdy

Statki powietrzne

Rząd Luksemburga zamówił jeden samolot transportowy Airbus A400M. 21 marca 2018 roku minister finansów Etienne Schneider podał do publicznej wiadomości informacji o podpisaniu kontraktu na zakup pięciu śmigłowców produkcji Airbusa. Trzy z nich mają trafić do lotnictwa armii, a dwa lotnictwa policji^[8]. W Luksemburgu zarejestrowanych jest 20 samolotów należących do NATO które stacjonują w niemieckim Geilenkirchen:

3 zmodyfikowane samoloty Boeing 707-320C
17 Boeing E-3 Sentry AWACS

Zobacz też

Luksemburskie Siły Powietrzne

Przypisy

↑ https://defense.gouvernement.lu/
↑ https://www.armee.lu/organisation/personnel/personnel-cle
↑ https://legilux.public.lu/eli/etat/leg/loi/2021/06/02/a416/jo
↑ https://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/2021/6/pdf/210611-pr-2021-094-en.pdf
↑ https://www.armee.lu/materiel/armement
↑ https://www.armee.lu/materiel/vehicules/dingo-2
↑ https://esut.de/2021/07/meldungen/28777/luxemburgs-armee-uebernimmt-amarok/
↑ Luksemburg będzie miał własne lotnictwo wojskowe, „Lotnictwo”, nr 5 (2018), s. 4, ISSN 1732-5323

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona armii luksemburskiej (fr.)
Historia i współczesność armii luksemburskiej. mnhm.lu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-02)]. (ang.).

[1] ttps://defense.gouvernement.lu/

[2] ttps://www.armee.lu/organisation/personnel/personnel-cle

[3] ttps://legilux.public.lu/eli/etat/leg/loi/2021/06/02/a416/jo

[4] ttps://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/2021/6/pdf/210611-pr-2021-094-en.pdf

[5] ttps://www.armee.lu/materiel/armement

[6] ttps://www.armee.lu/materiel/vehicules/dingo-2

[7] ttps://esut.de/2021/07/meldungen/28777/luxemburgs-armee-uebernimmt-amarok/

[8] Luksemburg będzie miał własne lotnictwo wojskowe, „Lotnictwo”, nr 5 (2018), s. 4, ISSN 1732-5323

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]