Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Shinobu Ishihara (jap. 石原 忍 Ishihara Shinobu; ur. 25 września 1879 w Tokio, zm. 3 stycznia 1963) – japoński lekarz okulista.
Studiował na Cesarskim Uniwersytecie w Tokio w ramach stypendium, które zobowiązywało go do służby wojskowej po ukończeniu studiów. W 1905 roku został lekarzem wojskowym i rozpoczął specjalizację z oftalmologii na swoim uniwersytecie u profesora Jūjirō Kōmoto, pracując przez dwa lata w uniwersyteckiej klinice okulistycznej. Następnie został wykładowcą okulistyki na Wojskowej Akademii Medycznej (Rikugun Gun’i Gakkō) w Tokio.
Specjalizując się w okulistyce, w latach 1912–1914, Ishihara przebywał u Wolfganga Stocka w Jenie, Karla Theodora Paula Axenfelda we Freiburgu i Carla von Hessa w Monachium. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do Tokio i do pracy w szkole medycznej.
W maju 1916 roku Ishihara otrzymał stopień doktora nauk medycznych (igaku-hakushi) na Cesarskim Uniwersytecie w Tokio, a w 1922 roku zastąpił Kōmoto na stanowisku kierownika katedry. Od 31 marca 1927 do 31 marca 1940 był dziekanem Szkoły Medycznej Cesarskiego Uniwersytetu W Tokio. W 1940 roku przeszedł na emeryturę. Przez 14 lat był prezydentem Japońskiego Towarzystwa Oftalmologicznego.
W 1940 roku otrzymał Nagrodę Asahi[1].
Prace Ishihary dotyczyły diagnostyki jaglicy i widzenia barwnego. Stworzył znane dziś na całym świecie tablice izochromatyczne, określane jego imieniem. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Acta societatis ophthalmologicae japonicae”.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.