ResponseEve, a responsive template by SiGa

Ten artykuł od 2016-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sergio Pérez

Sergio Pérez (2019)
Imię i nazwisko	Sergio Pérez Mendoza
Państwo	Meksyk
Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1990 Guadalajara
Sezon 2024
Seria	Formuła 1
Zespół	Oracle Red Bull Racing
Samochód	Red Bull RB20
Nr startowy	11
Partnerzy	Max Verstappen
Sukcesy
2007: Brytyjska Formuła 3 2010: Seria GP2 2022: Formuła 1 2023: Formuła 1
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sergio „Checo” Pérez Mendoza (ur. 26 stycznia 1990 w Guadalajarze) – meksykański kierowca wyścigowy, startujący w mistrzostwach świata Formuły 1 od sezonu 2011. Od sezonu 2021 kierowca zespołu Oracle Red Bull Racing, wicemistrz świata Formuły 1 w sezonie 2023, II wicemistrz Formuły 1 w sezonie 2022, mistrz Brytyjskiej Formuły 3 (2007) oraz wicemistrz Serii GP2 (2010).

Życiorys

Początki kariery

Pierwszy kontakt Pérez z wyścigami zaznał w Stanach Zjednoczonych, w Formule Dodge Barber, w roku 2004. W następnym sezonie przeniósł się do Europy, gdzie zadebiutował w niemieckiej Formule BMW. W zespole Keke Rosberga, rywalizację zakończył na 14. miejscu. W roku 2006 kontynuował starty w tej serii, jednakże w bardziej konkurencyjnym ADAC Berlin-Brandenburg. Dzięki temu zajął zdecydowanie wyższą 6. lokatę w końcowej klasyfikacji. W przerwie zimowej wziął udział w dwóch wyścigach prestiżowej serii A1 Grand Prix, w narodowych barwach Meksyku. Nie zdobył jednak żadnych punktów.

W latach 2007–2008 brał udział w Brytyjskiej Formule 3, w ekipie T-Sport. W pierwszym sezonie startów zdominował rywalizację w klasie narodowej, zwyciężając w 14 z 21 wyścigów. W drugim ścigał się już w głównym cyklu. Przez cały rok prezentował dobry poziom, ostatecznie zajmując 4. pozycję, z dorobkiem czterech wygranych.

Seria GP2

Dobre wyniki oraz duży budżet zagwarantowały mu posadę w hiszpańskim zespole Campos Grand Prix, na starty w azjatyckiej serii GP2, odbywającej się w przerwie zimowej. Meksykanin ponownie okazał się jednym z czołowych kierowców, należąc do grona zwycięzców dwóch wyścigów. Najlepiej spisał się podczas nocnej rundy w Katarze, gdzie zajął odpowiednio drugie i pierwsze miejsce, uzyskując przy tym najlepszy czas okrążenia w sprincie. Ostatecznie zajął 7. lokatę z dorobkiem solidnych 26 punktów.

W głównej edycji ścigał się w holenderskim Arden International za sprawą firmy telekomunikacyjnej Telmex. Pomimo kiepskiego początku, w dalszej części sezonu spisywał się coraz lepiej, będąc ostatecznie lepszym od zespołowego partnera, Włocha Edoardo Mortary. Najlepiej wypadł podczas rundy na torze w Walencji, gdzie zajął odpowiednio drugie i trzecie miejsce. Dodatkowo wykręcił najszybsze okrążenie w sprincie w Belgii. Dorobek 22 punktów zagwarantował mu 12. lokatę w końcowej klasyfikacji.

W roku 2010 przeniósł się do bardziej konkurencyjnego zespołu Barwa Addax Team, gdzie partnerował mu Holender Giedo van der Garde. W celu aklimatyzacji w hiszpańskim zespole, Pérez wystąpił w dwóch rundach azjatyckiej serii GP2. W ciągu czterech wyścigów Pérez dwukrotnie dojechał do mety na punktowanej pozycji, zajmując ostatecznie 15. pozycję w końcowej klasyfikacji. W europejskim cyklu Meksykanin okazał się jednym z czołowych kierowców, walcząc o tytuł mistrzowski, do przedostatniej rundy we Włoszech. Ostatecznie siedmiokrotnie stanął na podium, z czego czterokrotnie na najwyższym stopniu (poza tym raz zdobył pole position i pięciokrotnie odnotował najlepszy czas w wyścigu), a w klasyfikacji generalnej zajął 2. miejsce.

Formuła 1

2011–2012: Sauber

4 października 2010 roku został potwierdzony jako drugi kierowca zespołu Sauber na sezon 2011. Jego partnerem został Kamui Kobayashi^[1].

27 marca 2011, do wyścigu Grand Prix Australii inaugurującym sezon 2011 startował z 13 miejsca, które uzyskał poprzedniego dnia w kwalifikacjach. Po zakończeniu wyścigu sędziowie podjęli decyzję o dyskwalifikacji Péreza. Powodem był negatywny wynik kontroli technicznej bolidu po wyścigu^[2].

Do wyścigu o Grand Prix Malezji rozegranym 10 kwietnia, startował z 16 miejsca startowego. Na 23 okrążeniu najechał na leżące na torze fragment innego bolidu, w wyniku czego zawodnik nie ukończył wyścigu^[3].

28 maja 2011 roku miał groźnie wyglądający wypadek w trzeciej części sesji kwalifikacyjnej do Grand Prix Monako. Tuż po wyjściu z tunelu zbyt szeroko wyjechał do lewej strony, następnie chcąc wrócić na bardziej przyczepną część toru nie zdążył wyhamować i uderzył w boczną bandę po prawej stronie w wyniku czego uszkodzona została prawa część bolidu – m.in. urwane zostało przednie prawe koło. Następnie stracił kontrolę nad bolidem i ponownie uderzył w bandę tym razem tą oddzielającą tor od jednego z dwóch wyjazdów z niego. Kierowca wiedząc, że nie zdoła opanować bolidu, położył ręce na głowie, aby w ten sposób się uchronić przed uszkodzeniami głowy i złamaniem rąk. Pierwsze komunikaty na temat zdrowia kierowcy informowały, że Meksykanin jest przytomny i rozmawia ze służbami medycznymi. Wydarzenie to miało miejsce w 3 części kwalifikacji, do której Meksykanin awansował po raz pierwszy w karierze.

W sezonie 2012 Pérez zajął 2 miejsce w Grand Prix Malezji, a w Grand Prix Kanady był 3. 9 września w Grand Prix Włoch Checo po raz kolejny stanął na podium, ponownie zajmując drugie miejsce.

2013: McLaren

W sezonie 2013 Pérez jeździł w barwach McLarena. Jednak tylko w jedenastu wyścigach zdołał zdobyć punkty, a nigdy nie stanął na podium. Uzbierane 49 punktów dało mu jedenaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Na kolejny sezon McLaren nie zdecydował się przedłużyć kontraktu z Meksykaninem. W związku z tym podpisał on kontrakt z ekipą Force India.

2014-2020: Force India/Racing Point

2014

W Force India liczono na powrót Meksykanina do formy sprzed dwóch lat. W pierwszej części sezonu Pérez otrzymał w miarę konkurencyjny bolid, który pozwalał na regularne zdobywanie punktów. Po nieudanym wyścigu w Malezji, gdzie z powodu awarii skrzyni biegów Meksykanin musiał opuścić start, w Bahrajnie Pérez stanął na trzecim stopniu podium, przegrywając jedynie z duetem Mercedesa. Drugie w historii podium dla Force India w początkowej fazie sezonu przyniosło nadzieję na dobre wyniki w dalszej części sezonu. Jednak Pérez regularnie przegrywał z partnerem zespołowym Nico Hülkenbergiem. W Grand Prix Austrii zdobył osiem punktów za szóste miejsce, lecz do końca jego wyniki nie uległy poprawie. Z dorobkiem 59 punktów został sklasyfikowany na dziesiątej pozycji w końcowej klasyfikacji kierowców.

2015

Sezon 2015 rozpoczął zajęciem 10 miejsca w Australii. Kolejno wyścig w Malezji zakończył na 13 pozycji, Chiny na 11 i w Bahrajnie był ósmy. Wyścig w Belgii zakończył na 5 miejscu, we Włoszech był szósty. Najlepszy występ w sezonie zaliczył w Rosji, gdzie zajął pierwsze i jedyne podium w sezonie 2015 kończąc wyścig na najniższym stopniu podium. Sezon zakończył z dorobkiem 78 punktów wyprzedzając swojego partnera z drużyny o 20 punktów. Force India zajęła 5 miejsce w klasyfikacji konstruktorów w sezonie 2015 przed Lotus Mercedes.

2020

W sezonie 2020 zespół Meksykanina, Racing Point, dostarczył lepszy bolid niż w latach poprzednich, co oznaczało, że w razie błędów dwóch czołowych zespołów (Mercedes i Red Bull Racing) Pérez mógł włączyć się do walki o podium. W wyniku infekcji COVID-19 ominął obydwa wyścigi na domowym torze zespołu Racing Point (Silverstone). W drugiej połowie sezonu regularnie zdobywał wysoko punktowane pozycje, dojeżdżając na 4. pozycji w GP Rosji i GP Eifelu. W następującym po nich GP Portugalii pomimo kolizji z Maxem Verstappenem na pierwszym okrążeniu, która pozbawiła go szans na podium, zdobył 7. pozycję. W GP Emilii Romagnii zajął 6. pozycję po nietrafionej decyzji strategicznej zespołu, który na kilka okrążeń przed końcem ściągnął go z zajmowanej przez niego trzeciej pozycji na zmianę opon. W deszczowych kwalifikacjach do GP Turcji zajął najwyższą w karierze 3. pozycję. W wyścigu dojechał na 2. pozycji ustępując jedynie Lewisowi Hamiltonowi. Szansę na kolejne podium miał w następującym po Turcji GP Bahrajnu, jednak na dwa okrążenia przed końcem jadąc na trzeciej pozycji w wyniku awarii silnika musiał wycofać się z wyścigu. W drugim wyścigu na torze Sakhir zajął pierwsze miejsce. Wygrał on po fatalnym pit stopie Mercedesa, w wyniku którego George Russell i Valtteri Bottas utracili odpowiednio pozycje lidera i wicelidera wyścigu. Był to jedyny przypadek w historii Formuły 1, kiedy kierowca będący na ostatniej pozycji po pierwszym okrążeniu wygrał wyścig (Pérez spadł na nią po kolizji z Charlesem Leclerciem). Jego kariera w zespole Racing Point zakończyła się kolejną awarią silniką w GP Abu Dhabi. W klasyfikacji kierowców zajął najwyższe w karierze 4. miejsce z dorobkiem 125 punktów^[4].

2021: Red Bull Racing

2021

W wyniku niesatysfakcjonującej dyspozycji Alexa Albona na sezon 2021 Sergio Pérez otrzymał miejsce w zespole Red Bull Racing. Pierwszy raz zespół dostarczył mu samochód, z którym mógł włączyć się do regularnej walki o podium. W GP Emilii-Romagnii zakwalifikował się na najlepszej w swojej karierze drugiej pozycji. Po starcie z 6. pola wygrał GP Azerbejdżanu po rozbiciu się zespołowego kolegi, Maxa Verstappena. W następnym wyścigu o GP Francji zajął 3. pozycję wyprzedzając kierowcę Mercedesa, Valtteriego Bottasa.

2022

W roku 2022 Pérez zajął 3. miejsce^[5] w klasyfikacji kierowców osiągając 305 punktów. Na wyższych stopniach podium tego sezonu formuły 1 znaleźli się Charles Leclerc z Scuderia Ferrari i kolega "Checo" z Red Bull Racing Max Verstappen.

2023

W kampanii roku 2023 Pérez został wicemistrzem świata^[6] zapewniając sobie ten tytuł już w GP Las Vegas dzięki 273 punktom na koncie przed ostatnim GP i jednocześnie 41 punktom przewagi nad Lewisem Hamiltonem. Dzięki postawie "Checo" i świetnej jeździe Maxa Verstappena Red Bull Racing zapewnił sobie szóste mistrzostwo konstruktorów F1 w Grand Prix Japonii, na sześć wyścigów przed końcem sezonu.

Wyniki

Azjatycka Seria GP2

Seria GP2

Formuła 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																								Pkt.	Msc.
2011	Sauber F1 Team	Sauber C30	Ferrari 056 2.4 V8																									14	16
				DK	NU	17	14	9	INJ	–	11	7	11	15	NU	NU	10	8	16	10	11	13
2012	Sauber F1 Team	Sauber C31	Ferrari 056 2.4 V8																									66	10
				8	2	11	11	NU	11	3	9	NU	6	14	NU	2	10	NU	11	NU	15	11	NU
2013	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-28	Mercedes FO 108Z 2.4 V8																									49	11
				11	9	11	6	9	16†	11	20†	8	9	11	12	8	10	15	5	9	7	6
2014	Sahara Force India	Force India VJM07	Mercedes PU106A 1.6 V6T																									59	10
				10	NW	3	9	9	NU	11†	6	11	10	NU	8	7	7	10	10	NU	15	7
2015	Sahara Force India	Force India VJM08	Mercedes PU106B 1.6 V6T																									78	9
				10	13	11	8	13	7	11	9	9	NU	5	6	7	12	3	5	8	12	5
2016	Sahara Force India	Force India VJM09	Mercedes PU106C Hybrid 1.6 V6T																									101	7
				13	16	11	9	7	3	10	3	17†	6	11	10	5	8	8	6	7	8	10	4	8
2017	Sahara Force India	Force India VJM10	Mercedes M08 EQ Power+ 1.6 V6T																									100	7
				7	9	7	6	4	13	5	NU	7	9	8	17†	9	5	6	7	8	7	9	7
2018	Sahara Force India	Force India VJM11	Mercedes M09 EQ Power+ 1.6 V6T																									62	8
				11	16	12	3	9	12	14	NU	7	10	7	14	–	–	–	–	–	–	–	–	–
	Racing Point Force India			–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	5	7	16	10	7	8	NU	10	8
2019	SportPesa Racing Point F1 Team	Racing Point RP19	BWT Mercedes 1.6 V6T																									52	10
				13	10	8	6	15	12	12	12	11	17	NU	11	6	7	NU	7	8	7	10	9	7
2020	BWT Racing Point F1 Team	Racing Point RP20	BWT Mercedes 1.6 V6T																									125	4
				6	7	7	WD	–	5	10	10	5	4	4	7	6	2	18†	1	NU
2021	Red Bull Racing	Red Bull RB16B	Honda RA621H																									190	4
				5	11	4	5	4	1	3	4	6	16	NU	19	8	5	9	3	3	3	4	4	NU	15†
2022	Oracle Red Bull Racing	Red Bull RB18	Red Bull RBPTH001																									305	3
				18†	4	2	23	4	2	1	2	NU	2	NU5	4	5	2	5	6	1	2	4	3	75	3
2023[7]	Oracle Red Bull Racing	Red Bull RB19	Red Bull-Honda RBPTH001																									258	2
				2	1	5	11	2	16	4	6	33	6	3	2	4	2	8	NU	10	4	NU	43	3	4
2024	Oracle Red Bull Racing	Red Bull RB20	Red Bull RBPTH002 1.6 V6T																									64*	2*
				2	2	5	2

Podsumowanie

Rekordy

Przypisy

Bibliografia

• Sergio Pérez. driverdb.com. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona kierowcy. sergioperez.mx. [dostęp 2011-07-30]. (ang. • hiszp.).