Sejm PRL III kadencjiSejm PRL wybrany w wyborach z 16 kwietnia 1961. Okres trwania pełnomocnictw Sejmu trwał od 16 kwietnia 1961 do 16 kwietnia 1965 r.

Do Sejmu wybrano 460 posłów, w tym 60 kobiet (stanowiły 13,04% wszystkich posłów). Prawie połowa wybranych posłów, bo 216 zasiadało w poprzednim parlamencie. W trakcie kadencji zmarło 16 posłów. Nie przeprowadzano wyborów uzupełniających.

Posłowie zebrali się łącznie na 8 sesjach zwyczajnych i jednej nadzwyczajnej, które trwały 753 dni, co stanowiło 51,5% czasu trwania kadencji. Odbyto 32 posiedzenia plenarne (I – 15 V 1961, XXXII – 29–31 III 1961), które trwały łącznie 44 dni. Obrady sejmowe trwały 223 h 25 min, czyli jedno posiedzenie plenarne trwało 6 h 59 min. Jedna sesja zwyczajna trwała przeciętnie 94 dni.

Posłowie odbyli ok. 32 000 spotkań poselskich, w których wzięło udział ok. 4,5 mln osób. Posłowie odbyli 10 000 dyżurów poselskich, w czasie których przyjęli 100 000 osób, które złożyły 100 000 wniosków i skarg.

Marszałek Senior

Marszałek Sejmu

Wicemarszałkowie Sejmu

Przewodniczący klubów i kół poselskich

Skład polityczny Sejmu na początku kadencji

  • PZPR – 256 posłów (55,65% wszystkich)
  • ZSL – 117 posłów (25,43%)
  • SD – 39 posłów (8,48%)
  • bezpartyjni – 48 posłów (10,44%) w tym:
    • 5 posłów Koła Poselskiego „Znak” (1,09%)
    • 3 posłów Koła Poselskiego PAX (0,65%)
    • 3 posłów Koła Posłów ChSS (0,65%)

Posłowie według wieku

  • do 30 lat – 16 (3,48%)
  • od 31 do 40 lat – 100 (21,74%)
  • od 41 do 50 lat – 162 (35,22%)
  • od 51 do 60 lat – 148 (32,17%)
  • od 61 lat wzwyż – 34 (7,39%)

Posłowie według wykształcenia

  • wyższe – 193 (41,96% wszystkich)
  • niepełne wyższe – 40 (8,69%)
  • średnie – 117 (25,43%)
  • niepełne średnie – 32 (6,96%)
  • podstawowe – 78 (16,96%)

Komisje stałe Sejmu

Dorobek ustawodawczy

Sejm uchwalił 93 ustawy, w tym 81 jednogłośnie i 12 niejednogłośnie. W przypadku 86 ustaw (92,4% wszystkich) inicjatywa ustawodawcza wyszła od rządu, 1 ustawa (1,1%) od Rady Państwa, 2 ustawy (2,2%) uchwalono ze wspólnej inicjatywy rządu i Rady Państwa, zaś 4 z inicjatywy posłów (4,3%).

Interpelacje

Posłowie zgłosili 13 interpelacji, w tym członkowie PZPR – 1, ZSL – 1, SD – 1 i bezpartyjni – 10, w tym „Znak” – 8. Wśród 13, zdecydowana większość, bo 12 interpelacji było złożonych indywidualnie przez posłów, zaś tylko 1 była zbiorowa. Na żadną z nich nie odpowiedziano na plenum sejmu. Wśród adresatów interpelacji znaleźli się: premier – 2; przewodniczący Komisji Planowania – 4 i ministrowie – 7.

Zobacz też

Bibliografia

  • Historia Sejmu polskiego, t. III, pod red. Andrzeja Ajnenkiela, Warszawa 1989, s. 285, 290–291, 302–310.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się