1643-1918 | |||||
| |||||
Hymn: Heil unserm Fürsten, heil | |||||
Stolica | |||||
---|---|---|---|---|---|
Ustrój polityczny | |||||
Pierwszy książę | |||||
Ostatni książę | |||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Liczba ludności (1905) • całkowita • gęstość zaludnienia |
| ||||
Data powstania | |||||
Zlikwidowane w wyniku |
Hrabstwo Schaumburgu-Lippe, od 1807 Księstwo Schaumburgu-Lippe – istniejące w latach 1643-1918 na terenie obecnej Dolnej Saksonii niewielkie państwo niemieckie, ze stolicą w Bückeburgu. Do 1806 hrabstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Następnie państwo Związku Reńskiego, Związku Niemieckiego i Cesarstwa Niemieckiego. Leżało pomiędzy Wezerą a Leine, nie sięgało jednak do brzegów tych rzek. Jego skrajne punkty określały współrzędne geograficzne 52°12' – 52°30' N oraz 8°58' – 9°26' E. Cały obszar liczył 340 km². Liczba ludności rosła od 17 tys. w 1766 roku do 53 277 w 1939. Administracyjnie dzieliło się na 2 miasta (Bückeburg i Stadthagen) oraz dwa powiaty ziemskie o nazwach identycznych jak nazwy miast. Pod względem religijnym dominował luteranizm, jego wyznawcy mieli na terenie księstwa 19 parafii. Według danych z 1905 mieszkało tu 45 533 ewangelików, 715 katolików, 165 chrześcijan innych wyznań, 230 żydów i 4 wyznawców innych religii, co do 4 osób brak danych o wyznaniu.
Schaumburg-Lippe utworzono po wojnie trzydziestoletniej w 1647 w wyniku podziału hrabstwa Schaumburg. Jego terytorium obejmowało Ämter Bückeburg, Arensburg, Stadthagen, Hagenburg oraz część Sachsenhagen. Jego granice zatwierdzono przy zawarciu pokoju münsterskiego. Siedzibą władców Schaumburg-Lippe był zamek w Bückeburgu. W 1743 Schaumburg-Lippe wsparło Marię Teresę i Habsburgów w wojnie o sukcesję austriacką. Jego siły brały udział w oblężeniu Minden (1757) a następnie bitwie pod Minden (1759). Pomiędzy tymi zdarzeniami, zamek w Bückeburgu był okupowany przez Francuzów.
18 kwietnia 1807 po przystąpieniu do Związku Reńskiego zmieniono status państwa z hrabstwa na księstwo. W 1867 księstwo Schaumburg-Lippe stało się członkiem Związku Północnoniemieckiego, a od 1871 Cesarstwa Niemieckiego.
Po I wojnie światowej konstytucja Republiki Weimarskiej zlikwidowała władzę książąt. Nową, tymczasową konstytucję Schaumburg-Lippe uchwalono w 1919 roku, a jej wersję ostateczną, ustanawiającą republikę, ogłoszono w 1922. Do 1933 głową Wolnego Państwa Schaumburg-Lippe był prezydent. Po tej dacie nastały rządy nazistów. Unię Schaumburg-Lippe, Hanoweru, Brunszwiku i Oldenburga zlikwidowały ostatecznie z dniem 1 listopada 1946 brytyjskie władze okupacyjne, ustanawiając nowy kraj związkowy: Dolną Saksonię. Byłe księstwo stało się jednym z powiatów tego kraju, do czasu reformy administracyjnej z 1977, gdy utworzono większy powiat Schaumburg. Steinhude oraz region w pobliżu Frille, historycznie należące do Schaumburg-Lippe, znalazły się poza granicami nowego powiatu.
W styczniu 1975 mieszkańcy Schaumburg-Lippe (87 tys. osób) wraz z mieszkańcami Oldenburga opowiedzieli się za przekształceniem ich okręgów w landy RFN, czego jednak Bundestag nie zaakceptował, skłaniając się raczej ku redukcji liczby krajów z 10 do 5-6[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.