Sassandra
Ilustracja
Kontynent

Afryka

Państwo

 Wybrzeże Kości Słoniowej

Rzeka
Długość 650 km
Powierzchnia zlewni

ok. 75 000 km²

Średni przepływ

407 m³/s Sassandra

Ujście
Recypient Zatoka Gwinejska
Ocean Atlantycki
Miejsce

Sassandra

Współrzędne

4°57′35,0″N 6°04′38,0″W/4,959720 -6,077220

Mapa
Mapa rzeki
Położenie na mapie Wybrzeża Kości Słoniowej
Mapa konturowa Wybrzeża Kości Słoniowej, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Sassandra[1]rzeka w Afryce, w zachodniej części Wybrzeża Kości Słoniowej, o długości 650 km[2], jedna z największych w kraju[3].

Hydrologia

Odcinek źródłowy Sassandry nosi nazwę Tienba i bierze początek na wyżynie w północno-zachodniej części kraju pomiędzy miastami Odienné i Boundiali. Sassandrą rzeka ta zaczyna być nazywana około 58 km na północny wschód od Touby w miejscu ujścia prawostronnego dopływu o nazwie Férédougouby (określanego także jako Bagbé), wypływającego z wyżyn wschodniej Gwinei. Sassandra w swoim górnym i środkowym biegu płynie w kierunku południowym, następnie, po wypływie z Lac de Buyo, obiera orientację południowo-wschodnią. Uchodzi dwiema odnogami oddzielonymi wyspą do Zatoki Gwinejskiej w Sassandrze[2][4]. Estuarium ma 7 km długości i 2 km szerokości[4]. Średni przepływ w odcinku ujściowym wynosi 407 m³/s.

Głównymi dopływami są uchodzące prawostronnie Gouan i N’zo oraz lewostronnie Lobo i Davo[5][6].

Zlewnia

Zlewnia zajmuje powierzchnię około 75 000 km²[5][6]. W swym górnym biegu rzeka przepływa przez sawanny. Ten fragment jej zlewni został intensywnie przeszukany pod kątem występowania złóż diamentów. Z kolei południowy obszar zlewni znany jest z pozyskiwania drewna, głównie mahoniu, w tym sipo, bananów i kawy. W dolnym biegu rzeka stanowi fragment wschodniej granicy Parku Narodowego Taï, chroniącego m.in. zagrożone wyginięciem hipopotamy karłowate (Choeropsis liberiensis) i szympansy zwyczajne (Pan troglodytes)[2][7][8].

Gospodarka

Duża liczba progów rzecznych (zwłaszcza w dolnym biegu rzeki[9]) powoduje znaczące ograniczenia w żegludze. Jedynie mniejsze jednostki są w stanie wpłynąć na około 80 km z portu w Sassandrze w górę rzeki[2].

W 1980 około 50 km na południowy wschód od miasta Guiglo ukończono budowę wysokiej na 37 m zapory wodnej Barrage de Buyo. W wyniku przecięcia biegu rzeki powstał zbiornik retencyjny Lac de Buyo o średniej powierzchni szacowanej na około 600 km² i zdolności retencyjnej 8300 mln m³, wykorzystywany w celu hydroenergetycznym. Jest drugim pod względem wielkości, po Lac de Kossou, rezerwuarem w kraju[10][11]. Do 2001 na całej rzece wybudowano łącznie dziesięć tam[5].

Przypisy

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Afryka, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2004 (Nazewnictwo Geograficzne Świata), s. 161, ISBN 83-239-7826-3 [dostęp 2019-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-20].
  2. a b c d Sassandra River, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-18] (ang.).
  3. Cote d’Ivoire, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-15] (ang.).
  4. a b Kouadio G. R. N’dri, Kouame L. Nicolas, Monde Sylvain. Hydrology and Eutrophication State of Sassandra River Estuary in Ivory Coast (Gulf of Guinea). „Earth Sciences”. 7 (1), s. 1–10, 2018. ISSN 2328-5982. (ang.). 
  5. a b c Master plan study on integrated water resources management in the Republic of Côte d'Ivoire. Japan International Cooperation Agency, 2001. s. 10–53. [dostęp 2019-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (ang.).
  6. a b publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Djoro Gauthier-Lopez Anouman, Yao Alexis N’go, Gneneyougo Emile Soro, Tié Albert Goula Bi. Spatial and Temporal Evolution of Low Water Flows in the Sassandra River Catchment Area in Cote d’Ivoire. „Journal of Geoscience and Environment Protection”. 7, s. 184-202, 2019. DOI: 10.4236/gep.2019.76015. ISSN 2327-4344. (ang.). 
  7. Ransom i inni, Choeropsis liberiensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2015-2.RLTS.T10032A18567171.en [dostęp 2019-08-15] (ang.).
  8. T. Humle i inni, Pan troglodytes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2016-2.RLTS.T15933A17964454.en [dostęp 2019-08-15] (ang.).
  9. Włodzimierz Masłowski: Słownik nazw geograficznych. Chorzów: Videograf II, 2006, s. 339. ISBN 83-7183-407-1.
  10. FAO AQUASTAT: Dams and Agriculture in Africa. Food and Agriculture Organization of the United Nations, 2007. [dostęp 2019-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (ang.).
  11. Martin K. Kouamé, Allassane Ouattara, Mathieu Y. Dietoa, Germain Gourène. Alimentation du Clupeidae Pellonula leonensis dans le lac de barrage de Buyo (Côte d’Ivoire). „Cybium, International Journal of Ichtyology”. 30 (2), s. 145-150, 2006. ISSN 0399-0974. (ang.). 

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się