| |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Trogia Gazzela |
| Mąż | |
Sancha Aragońska (ur. ok. 1478 w Gaecie, zm. 1506 w Neapolu) – nieślubna córka króla Neapolu Alfonsa II i jego kochanki Trogii Gazzeli.
W 1494 roku wyszła za mąż za Jofrego, najmłodszego syna papieża Aleksandra VI i jego długoletniej kochanki Vannozzy Cattanei[1]. Poprzez to małżeństwo Jofre został z nadania Alfonsa II księciem Squillace; miało ono być zabezpieczeniem traktatu pokojowego pomiędzy Państwem Kościelnym a królestwem Neapolu. Młodzi małżonkowie zamieszkali w jednym z watykańskich pałaców z resztą papieskiej rodziny.
Sancha szybko zaprzyjaźniła się ze swoją szwagierką Lukrecją i przez większość życia była (według nieprzyjaznych Borgiom historyków) kochanką braci swojego męża: Juana, księciem Gandii i Cezara.
Jeszcze w tym samym roku brat Sanchy Alfons, książę Bisceglie i Salerno poślubił Lukrecję[1]. Życie neapolitańskiej księżniczki z Borgiami było o wiele trudniejsze od chwili gdy Cezare poślubił francuską księżniczkę Charlottę d'Albret w ramach zabezpieczania wsparcia króla Francji Ludwika XII dla jego militarnej kampanii podboju Romanii[2]. Ten związek spowodował konflikt Cezarego z większością państw włoskich, w tym królestwa Neapolu (królowie Francji od czasów Karola VIII zgłaszali swoje pretensje do korony neapolitańskiej).
Jej brat Alfonso wkrótce został zamordowany w 1500, o co podejrzewano Cezara, którego mogły niepokoić związki Alfonsa z rodem Colonnów (nie ma jednak jednoznacznych dowodów, a ojciec Alfonsa, król Neapolu, nie oskarżył Cezara o tę zbrodnię[3]). Sancha wkrótce stała się kłopotem dla coraz bardziej ambitnych Borgiów i na rozkaz papieża była więziona w zamku św. Anioła do śmierci Aleksandra VI w 1503. Została wysłana do Neapolu wraz ze swoim bratankiem Rodrygiem, którego wychowywała i uczyniła swoim jedynym spadkobiercą. Już nigdy więcej nie spotkała się ze swoim mężem, a Cezare odwiedził ją w jakiś czas po uwolnieniu z papieskiego więzienia i poprosił o opiekę nad Giovannim Borgią, będącym najprawdopodobniej nieślubnym synem Lukcecji, na co Sancha się zgodziła. Zmarła na niezidentyfikowaną chorobę w 1506 roku, na rok przed śmiercią Cezara.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.